Broodloos #2

Woensdag moest ik van opa op tijd opstaan, omdat we om 1 uur met de hele familie zouden vertrekken naar een museum in Haifa. Dat werd natuurlijk helemaal niet 1 uur, want iemand met 3 kinderen kan nooit ergens op tijd zijn. Zeker niet in Israel. Chen had een busje gehuurd, zodat we er allemaal in pasten. Opa had van te voren kaartjes gekocht, wat een goed idee was, want omdat het vakantie is, is het overal druk en er stond een rij tot ver buiten het gebouw, die wij gelukkig over konden slaan. Het was een museum over de ruimte en over de maan en mars. De kinderen vonden het geweldig, die konden op alle knoppen drukken. Oz had me een berichtje gestuurd dat hij nu onderweg was naar huis! Verrassing, eigenlijk zou hij pas op donderdag komen. Na het bezoek aan het museum had Chen me afgezet bij lev hamifrats waar Oz met de trein aan zou komen. Die had vertraging… Ik ging maar bij mijn favoriete koffiehuis zitten, cafecafe. Helaas hadden ze daar een menu bestaande uit koffie, thee, een salade en twee soorten taart vanwege pesach. Arrgh. Ik had een beetje gekletst met de serveerder die niks te doen had. Ja, met zo’n menu trek je geen klanten.
En toen was Oz er, yay. Ik had ook een pesach kaartje voor zijn ouders geschreven in het Hebreeuws, vonden ze leuk.

Donderdag zijn Oz en ik naar Naharia gegaan en hebben op het strand koffie gedronken en gerelaxt. We hebben nog geprobeerd te shoppen voor een bikini, maar dat was niet geslaagd. ’s Avonds hebben we weer gegeten bij de BBB. Ze hebben er speciale broodjes voor de burgers die kosher voor pesach zijn, maar ze serveren ook cheeseburgers :P. Voor ieder wat wils. In het restaurant hangt een computer naast iedere tafel, met het menu erop en ook spelletjes. Oz en ik zijn nu verslaafd aan trivia en we winnen steeds bijna.
Op de nacht van donderdag op vrijdag ging de zomertijd in Israel in. Dat waren wij alleen vergeten. Dus leefden een uur eerder dan de rest van de wereld, tot we bij het winkelcentrum kwamen en alle winkels al dicht waren. Fijn. Weer geen bikini. Wel hadden ze op de parkeerplaats van het centrum een hoop sneeuw geplaatst voor pesach (het feest van de lente?). Oz moest het even bekijken. Dat betekende een sneeuwbal in mijn haar en een paar foto’s van ons in de sneeuw. In t-shirt.
Vrijdag middag zijn we naar Rosh HaNikra gegaan. Dat zijn witte rotsen in de zee op het noordelijkste puntje van Israel aan de grens met Libanon. Het is een mooie plek. We hebben er een beetje gewandeld op het strand en volgens mijn zijn we achtervolgd door reuze cavia’s (die wonen daar in de rotsen).