luchtalarm
Door: Danni
Blijf op de hoogte en volg Daantje
14 April 2013 | Israel, Haifa
Het weekend stelde niet zo veel voor. Ik heb tv gekeken, een beetje gelezen en rondgehangen. Op zondag ben ik 's middags naar de universiteit gereisd en heb onderweg boodschappen gedaan. Ik heb geshopt in het Hebreeuws: alle labels in het Hebreeuws gelezen en begrepen en een medewerken gevraagd om een product. Maar toen ik bij de kassa kwam bleek dat je alleen korting krijgt als je een bonuskaart hebt, ik moest dus een nieuwe maken. Ze wilden dat ik een heel formulier ervoor invulde, maar daar had ik geen tijd voor, want de bus kwam bijna, dus zie ik: ik kan geen Hebreeuws lezen. De cassiere keek me even aan en zei toen: ok, laat maar, je krijgt de kaart gewoon. Je moet praktisch met je talen omgaan ;)
's Avonds was de avond van yom hashoa, dus de herdenking van de holocaust hier. Serieuze boel: alle winkels en cafes moeten volgens de wet sluiten en er is op elke hoek van de straat een herdenkingsbijeenkomst. Zo ook in de universiteit voor de internationale studenten. Dat was nog best heftig. Na het gebruikelijke zingen en kaarsen aansteken lieten ze een film zien met de gruwlijkste beelden die bestaan van auschwitz erin. Veel mensen verlieten de zaal nadat die afgelopen was. Je zou dus zeggen: tijd voor een biertje met vrienden. Maar dat kan niet, dat is niet netjes. Je mag op deze dag alleen maar naar zielige muziek luisteren.
Op maandagochtend klonk het luchtalarm. Dan staat iedereen een minuut lang stil. Iedereen. Zelfs mensen die in hun auto rijden stoppen op het midden van de snelweg en staan stil naast hun auto. De begonnen de lessen na de vakantie weer. De hele Hebreeuwse les ging over wat iedereen in de vakantie had gedaan en we kregen onze toets terug; een 87. Mijn Arabische les was afgezegd vanwege de ceremonie voor de hele uni, in het Hebreeuws. Weer gezongen en kaarsen aangestoken, gelukkig geen akkelige film, wel een holocaust overlevende die maar niet van het podium af te krijgen was. De planner van de ceremonie stond een kwartier lang te springen en te wuiven naar de oude man dat hij echt nu moest ophouden met praten. Uiteindelijk stond de directeur van de uni op, duwde de man zachtjes weg van de microfoon en zei: het hatikva! Waarna iedereen opstond, gehaast het volkslied werd gezongen en iedereen vertrok. Aan het eind van de dag heb ik rondgehangen in het appartement van Ynon en huisgenoten (nu met bier).
Dinsdag was weer een gewone dag. Ik had les en ben naar mijn werk geweest. Mijn baas Ada had in de vakantie een autoongeluk gehad en heeft een rib gebroken. Ze loopt ook een beetje moeilijk. Toch blijft ze rondhobbelen in haar appartement om me koekjes en snoepjes te voeren. Dit keer had ik een artikel over haar en over IFLAC geschreven voor Wikipedia in het Engels. 's Avonds ben ik naar pilates gegaan. Ik kwam daar een madricha tegen, gelukkig kende ik iemand waarnaar ik kon kijken zonder dat het raar was en na kon doen, want de les was in het Hebreeuws. Het ging gelukkig goed.
Woendag was een lange dag; ik had les van 10 tot 6, met 3 keer een kwartier pauze. Dat dankzij een inhaalles psychology die vandaag was ingepland. Gelukkig wel een interessante les. Ik heb Freud door!
Ow, ik moet ook nog even kwijt dat ik de hele week zelf gekookt heb en niks in de universiteit heb gekocht. En dat is tot nu toe goed te doen :)
's Avonds heb ik geskyped met Maartje. Dus Leiden: ik ben weer helemaal op de hoogte!
Donderdagochtend 8 uur was weer veel te vroeg... Ik ben naar mijn les gestrompeld en daar hebben we een serieuze discussie gevoerd met Ben Gurion (de lerares). We hadden voor vandaag namelijk de onafhankelijkheidsverklaring vertaald. Verder denk ik niet dat mensen die in Israel studeren geindoctrineerd worden hoor. Vandaag had ik wel Arabisch en ook hier heb ik mijn toets kunnen bekijken: 100. Nu kan ik officieel 'hoi, ik ben Danni' zeggen in het Arabisch. Na de les heb ik gebabeld met Amanda. Die heeft ineeens een vriend. Ik ben ook eens 2 weken weg voor vakantie en ik mis vanalles op de uni. En ik ging weer weg, want Oz stond voor de deur. Zijn vader bracht ons naar huis.
Vrijdagochtend was het tijd voor ons gebruikelijke: wat gaan we vandaag toch eens doen? uurtje. We besloten naar Akko te gaan. Nog steeds mijn favoriete bestemming. We hebben in de oude stad gewandeld, zijn de templars tunnels ingegaan (van de kruisvaarders) en hebben een toetje gegeten op een terras in de stadsmuur aan het water. Heerlijk. Thuis hadden de ouders van Oz een bbq voor Oz voorbereid. Met onafhankelijkheidsdag bbqed men en dat is maandag, als Oz op de basis is, dus hadden ze het een beetje vervroegd.
's Avonds zijn we met vrienden van Oz naar de universiteit gegaan. Je raadt het al: weer iets vergeten. Helaas was ik ook mijn sleutels vergeten en kon ik er alsnog niet bij. We hebben een stukje basketbal wedstrijd gegeken bij Ynon & co. en zijn uitgegaan in loft in Haifa.
Zaterdag was het nodig om tot 2 uur uit te slapen en de hele dag niks te doen. Tot we ons verveelden. We gingen uit eten in Naharia en zijn naar Shai's kibbutz gegaan voor de bar en popcorn.
's Avonds was de avond van yom hashoa, dus de herdenking van de holocaust hier. Serieuze boel: alle winkels en cafes moeten volgens de wet sluiten en er is op elke hoek van de straat een herdenkingsbijeenkomst. Zo ook in de universiteit voor de internationale studenten. Dat was nog best heftig. Na het gebruikelijke zingen en kaarsen aansteken lieten ze een film zien met de gruwlijkste beelden die bestaan van auschwitz erin. Veel mensen verlieten de zaal nadat die afgelopen was. Je zou dus zeggen: tijd voor een biertje met vrienden. Maar dat kan niet, dat is niet netjes. Je mag op deze dag alleen maar naar zielige muziek luisteren.
Op maandagochtend klonk het luchtalarm. Dan staat iedereen een minuut lang stil. Iedereen. Zelfs mensen die in hun auto rijden stoppen op het midden van de snelweg en staan stil naast hun auto. De begonnen de lessen na de vakantie weer. De hele Hebreeuwse les ging over wat iedereen in de vakantie had gedaan en we kregen onze toets terug; een 87. Mijn Arabische les was afgezegd vanwege de ceremonie voor de hele uni, in het Hebreeuws. Weer gezongen en kaarsen aangestoken, gelukkig geen akkelige film, wel een holocaust overlevende die maar niet van het podium af te krijgen was. De planner van de ceremonie stond een kwartier lang te springen en te wuiven naar de oude man dat hij echt nu moest ophouden met praten. Uiteindelijk stond de directeur van de uni op, duwde de man zachtjes weg van de microfoon en zei: het hatikva! Waarna iedereen opstond, gehaast het volkslied werd gezongen en iedereen vertrok. Aan het eind van de dag heb ik rondgehangen in het appartement van Ynon en huisgenoten (nu met bier).
Dinsdag was weer een gewone dag. Ik had les en ben naar mijn werk geweest. Mijn baas Ada had in de vakantie een autoongeluk gehad en heeft een rib gebroken. Ze loopt ook een beetje moeilijk. Toch blijft ze rondhobbelen in haar appartement om me koekjes en snoepjes te voeren. Dit keer had ik een artikel over haar en over IFLAC geschreven voor Wikipedia in het Engels. 's Avonds ben ik naar pilates gegaan. Ik kwam daar een madricha tegen, gelukkig kende ik iemand waarnaar ik kon kijken zonder dat het raar was en na kon doen, want de les was in het Hebreeuws. Het ging gelukkig goed.
Woendag was een lange dag; ik had les van 10 tot 6, met 3 keer een kwartier pauze. Dat dankzij een inhaalles psychology die vandaag was ingepland. Gelukkig wel een interessante les. Ik heb Freud door!
Ow, ik moet ook nog even kwijt dat ik de hele week zelf gekookt heb en niks in de universiteit heb gekocht. En dat is tot nu toe goed te doen :)
's Avonds heb ik geskyped met Maartje. Dus Leiden: ik ben weer helemaal op de hoogte!
Donderdagochtend 8 uur was weer veel te vroeg... Ik ben naar mijn les gestrompeld en daar hebben we een serieuze discussie gevoerd met Ben Gurion (de lerares). We hadden voor vandaag namelijk de onafhankelijkheidsverklaring vertaald. Verder denk ik niet dat mensen die in Israel studeren geindoctrineerd worden hoor. Vandaag had ik wel Arabisch en ook hier heb ik mijn toets kunnen bekijken: 100. Nu kan ik officieel 'hoi, ik ben Danni' zeggen in het Arabisch. Na de les heb ik gebabeld met Amanda. Die heeft ineeens een vriend. Ik ben ook eens 2 weken weg voor vakantie en ik mis vanalles op de uni. En ik ging weer weg, want Oz stond voor de deur. Zijn vader bracht ons naar huis.
Vrijdagochtend was het tijd voor ons gebruikelijke: wat gaan we vandaag toch eens doen? uurtje. We besloten naar Akko te gaan. Nog steeds mijn favoriete bestemming. We hebben in de oude stad gewandeld, zijn de templars tunnels ingegaan (van de kruisvaarders) en hebben een toetje gegeten op een terras in de stadsmuur aan het water. Heerlijk. Thuis hadden de ouders van Oz een bbq voor Oz voorbereid. Met onafhankelijkheidsdag bbqed men en dat is maandag, als Oz op de basis is, dus hadden ze het een beetje vervroegd.
's Avonds zijn we met vrienden van Oz naar de universiteit gegaan. Je raadt het al: weer iets vergeten. Helaas was ik ook mijn sleutels vergeten en kon ik er alsnog niet bij. We hebben een stukje basketbal wedstrijd gegeken bij Ynon & co. en zijn uitgegaan in loft in Haifa.
Zaterdag was het nodig om tot 2 uur uit te slapen en de hele dag niks te doen. Tot we ons verveelden. We gingen uit eten in Naharia en zijn naar Shai's kibbutz gegaan voor de bar en popcorn.
