KO
Door: Danni Reches
Blijf op de hoogte en volg Daantje
01 Januari 2011 | Israel, Jeruzalem
Donderdag. Wow! Auw... hoofdpijn, keelpijn, snothoofd. Lichte paniek ontstaat: ik spring uit mijn bed en check of ik geel ben of rode vlekken vind. Gelukkig niet! Ik wil graag naar mijn werk, omdat het echt lekker gaat en ik nu goed in de groep lig. Als ik er aankom zegt Lily: je ziet er niet zo heel goed uit, als je liever wilt rusten is dat vandaag geen probleem, want we zijn met zijn vieren. Na 2 uur, om 9 uur dus, ben ik inderdaad vertrokken.
Ik belde Dana om me ziek te melden. Ze zei dat ik even op haar in het kantoor moest wachten. Daar zat ik een half uur toen ze me terug belde en zei: ik ben niet in de kibbutz, dus ga maar rusten in je kamer, dan kom ik je later opzoeken. Later was zo rond 12. Ze gaf me een pijnstiller, maar later bleek dat er ook een slaapmiddeltje in zat. KNOCK OUT! Ik ging meteen plat en was niet meer wakker te krijgen tot het avond eten. Wel lekker geslapen in ieder geval. 's Avonds ging iedereen weer naar de pub 'the bomb' in de schuilkelder. Ik liep even naar binnen en ben toen toch weer mijn bed ingekropen. Lior zei dat alleen de eerste dag voor haar zo heftig was. Morgen dus meer kans op beterschap.
Ik belde Dana om me ziek te melden. Ze zei dat ik even op haar in het kantoor moest wachten. Daar zat ik een half uur toen ze me terug belde en zei: ik ben niet in de kibbutz, dus ga maar rusten in je kamer, dan kom ik je later opzoeken. Later was zo rond 12. Ze gaf me een pijnstiller, maar later bleek dat er ook een slaapmiddeltje in zat. KNOCK OUT! Ik ging meteen plat en was niet meer wakker te krijgen tot het avond eten. Wel lekker geslapen in ieder geval. 's Avonds ging iedereen weer naar de pub 'the bomb' in de schuilkelder. Ik liep even naar binnen en ben toen toch weer mijn bed ingekropen. Lior zei dat alleen de eerste dag voor haar zo heftig was. Morgen dus meer kans op beterschap.