Teenschoenen

Donderdag was het dus toe bi-svat. In de klas hadden we wat woorden die je kan gebruiken op deze dag herhaald (boom, planten, wijn, etc.). Maar we stopten eerder vandaag, om het boomfeest te vieren met de ulpan. We gingen naar de moadon en zaten allemaal in een grote cirkel. We deden de seder. Dat is een soort van maaltijd, maar je eet in een bepaalde volgorde. De volgorde word vertelt door 1 iemand volgens de traditie en dat gaat als volgt. Hij pakt een glas rode wijn op en vertelt waarom we dit nu drinken en waar het symbool voor staat. Dan zegt hij een kort gebedje en dán drinken we allemaal tegelijk het glas rode wijn. Zo deden we dat met 2 rode en 2 witte glazen wijn (wel hele kleine glaasjes hoor!), verschillende soorten gedroogd fruit en cake. Ook weer bijzonder om mee te maken. Deze dagen zijn ook een reden van mijn verblijf hier. Ik wil alles een keertje meemaken.

Rond 3 uur was het afgelopen. Ik had niets te doen en hoorde dat MAtt en Barack met Amit de manager en zijn auto naar een speciale schoenenwinkel gingen niet ver hiervandaan. Ik vroeg of ik mee kon, zodat ik me niet hoefde te vervelen en deze nieuwe plek kon zien. Dat kon. Barack kocht schoenen die geen neus hebben, maar net als handschoenen rond elke teen zitten. Het ziet er heel raar uit, maar ik zie ze hier vaker en ze zitten volgens hem erg lekker. Erna moesten we naar een geldautomaat en blijkbaar was de dichtsbij zijnde in een Arabisch dorpje. De hele bank (de naam en posters) waren in het Arabisch. Er wonen volgens Amit veel bedouin. Er passeerde een man in vol ornaat met een soort van jurk, grote witte tulband en een krullerige baard. MAtt en Barack staarde naar hem alsof ze in een dierentuin waren en MAtt zei: ik ben blij dat we net niet zijn ontploft. Hij zei het zo droog dat Amit en ik keihard begonnen te lachen. Ik weet niet zeker of jullie het begrijpen, maar het heeft te maken de sfeer in dit land.

Op de weg terug naar Yagur haalde we een ijsje. Amit komt er namelijk vaak en wilde er niet langsrijden zonder een ijsje te halen. Ik nam een bolletje nougat smaak. Jamjam! In Yagur had ik een afspraak met mijn collega van het kinderhuis. Ze heeft een opleiding gedaan voor gezichtsbehandelingen en make-up. Handig! Kan ik goedkoop mijn wenkbrauwen laten doen. De hele tijd dat ik daar lag was ik aan het huilen. Het deed geen pijn, maar mijn ogen bleven maar tranen. Wauw! Het hield niet op! Ze dacht dat ze misschien iets verkeerds deed en zei steeds sorry, gaat het? Ja, niks aan de hand. Raar...

Na het eten heb ik een film gestart met MAtt (taxidriver), maar we stopte halverwege, omdat we natuurlijk naar de pub moesten. Het was immers donderdag avond. Majd moest deze week leren voor zijn examens, dus kon ik eens hier zijn met iedereen. In de pub 'the bomb' gebeurde niet veel, maar het was gezellig.