Mall aan het eind van de tunnel
Door: Danni Reches
Blijf op de hoogte en volg Daantje
30 Januari 2011 | Israel, Jeruzalem
Van zondag kan ik me niks herinneren... :P
Maandag was het weer een werkdag. Vandaag heb ik met de kinderen gekleid. Dat is een smerig werkje met 2-jarigen! Ze schijnenen het ook lekker eten te vinden, want ze blijven het in hun mond stoppen, ook al riep ik steeds: iegs, iegs! en noe, noe, noe, lo, lo, lo.
Na het werk belde ik Christina op. Ik had op facebook gezien dat ze naar Petra in Jordanie was geweest en ik wilde er alles van weten, daarbij was het ook al even geleden dat we elkaar hadden gezien. Ik vroeg wanneer ze tijd had. Vandaag om 5 uur, zei ze. Leuk! En handig, want majd is deze week jarig en ik wilde een kleinigheidje kopen.
Rond 4 uur verliet ik de kibbutz. Ik dacht dat het wel een uur kon duren voordat ik er zou zijn, omdat de mall waar we hadden afgesproken aan de andere kant van de berg is. Ik had er alleen niet aan gedacht dat er een nieuwe tunnel is geopend zo'n 3 maanden geleden, die dwars door de berg heen gaat. En de bus neemt voortaan deze route. De 45 minuten reis die ik verwachten duurde een kwartiertje. Ik was er dus veel te vroeg! En Christina was ook nog eens te laat! Nouja, het is een ernstig grote mall, niets voor niets de grand kenyon genaamd, dus ik vermaakte me wel. Met Christina ben ik de mall nog 2 keer helemaal doorgewandeld en het was erg gezellig. Dat moeten we vaker doen. We gingen ook ergens zitten om eens lekker te eten. Dit keer was het pasta met sweet potatoe, heerlijk!
Toen was het tijd om te vertrekken. We wisten niet precies welke bus ik terug moest nemen, dus besloot om een stukje met Christina de stad in te gaan, omdat vandaaruit zeker een bus terug zou gaan. Dat was ook zo, maar deze bus die ik nam ging weer terug langs de grand kenyon en daarna naar Yagur. Haha! Ik kan er echt niks van!
Maandag was het weer een werkdag. Vandaag heb ik met de kinderen gekleid. Dat is een smerig werkje met 2-jarigen! Ze schijnenen het ook lekker eten te vinden, want ze blijven het in hun mond stoppen, ook al riep ik steeds: iegs, iegs! en noe, noe, noe, lo, lo, lo.
Na het werk belde ik Christina op. Ik had op facebook gezien dat ze naar Petra in Jordanie was geweest en ik wilde er alles van weten, daarbij was het ook al even geleden dat we elkaar hadden gezien. Ik vroeg wanneer ze tijd had. Vandaag om 5 uur, zei ze. Leuk! En handig, want majd is deze week jarig en ik wilde een kleinigheidje kopen.
Rond 4 uur verliet ik de kibbutz. Ik dacht dat het wel een uur kon duren voordat ik er zou zijn, omdat de mall waar we hadden afgesproken aan de andere kant van de berg is. Ik had er alleen niet aan gedacht dat er een nieuwe tunnel is geopend zo'n 3 maanden geleden, die dwars door de berg heen gaat. En de bus neemt voortaan deze route. De 45 minuten reis die ik verwachten duurde een kwartiertje. Ik was er dus veel te vroeg! En Christina was ook nog eens te laat! Nouja, het is een ernstig grote mall, niets voor niets de grand kenyon genaamd, dus ik vermaakte me wel. Met Christina ben ik de mall nog 2 keer helemaal doorgewandeld en het was erg gezellig. Dat moeten we vaker doen. We gingen ook ergens zitten om eens lekker te eten. Dit keer was het pasta met sweet potatoe, heerlijk!
Toen was het tijd om te vertrekken. We wisten niet precies welke bus ik terug moest nemen, dus besloot om een stukje met Christina de stad in te gaan, omdat vandaaruit zeker een bus terug zou gaan. Dat was ook zo, maar deze bus die ik nam ging weer terug langs de grand kenyon en daarna naar Yagur. Haha! Ik kan er echt niks van!
