Fish-snakes
Door: Danni Reches
Blijf op de hoogte en volg Daantje
04 Februari 2011 | Israel, Jeruzalem
Vrijdag was de dag waar ik op had gewacht! In het begin van de week had Becky me gevraagd of ik mee wilde naar een concert van HaDag Nachash (de vis-slang :P). Het is een soort van rapband, maar met meer instrumenten en ze zijn hier immens populair. Het is niet echt mijn muziek, maar het leek me leuk om de kibbutz uit te gaan en naar een echt Israelisch/Hebreeuws concert te gaan. Ik zei dus: ja, regel voor mij ook maar een ticket!
's Ochtends moest ik natuurlijk eerst werken. Dat ging weer goed. Er was dit keer een meisje uit de kibbutz die op de middelbare school zit. Ze deed helemaal niks! Ze zat maar een beetje op een stoeltje naar de kinderen te staren, die haar net als ik een erg vreemd verschijnsel vonden.
Na de lunch ging ik er weer vandoor. Deze week had Dana de manager iets nieuws voor ons geregeld. Het was vrijdag, wat betekende dat het morgen zaterdag/shabbat zou zijn. Dan verwelkom je om vrijdag dus de shabbat. Dat verwelkomen doe je volgens een bepaalde traditie en heet kabalat shabat. Met ongeveer de helft van de ulpan groep kwamen we samen in het kantoor en daar kregen we cake en wijn, want dat hoort erbij, en deed Eithan het gebed. De cake was lekker!
Ik besloot 's middags maar eens te gaan slapen, zodat ik er vanavond flink tegenaan kon. Het concert begon om 10 uur, dus konden we gewoon in de kibbutz dineren. Dat had ik op vrijdag avond nog niet hier in Yagur gedaan. Ik hoorde dat het eten helemaal niet zo geweldig was op vrijdag avond, maar ik had ervan genoten. Volgens mij heb ik de hele bak appel-salade in mijn eentje opgegeten. Na het eten heb ik me omgekleed in mijn kamer, waar mijn kamergenoten bij waren. Die hebben me precies verteld wat ik aanmoest én Lior heeft mijn haar gedaan. Ze heeft het helemaal opgestoken. Zou je me herkent hebben?
Met Becky, Sam en Adam heb ik 20 minuten gewacht op de taxi die we gebeld hadden, maar die kwam niet opdagen. Gelukkig vonden we een verwarde/verdwaalde taxi in de kibbutz die ons wel naar de andere kibbutz wilde brengen, waar het concert was (hazore'a). Daar aangekomen stonden er al een hoop tieners in de rij. Het was helemaal uitverkocht! Het was in een groot theater waar ze alle stoelen uit hadden gehaald. We wachtten een heel uur, naar hetzelfde nummer luisterend, voordat ze opkwamen. Ze speelden al hun grootste hits. Becky en ik haalde steeds woorden uit de tekst die we begrepen, maar van hele nummers konden we niks maken. Het refrein was meestal goed mee te zingen, wat we ook deden. Het duurde niet zo lang, maar het was zeker de moeite waard. Het publiek was jong, maar erg gezellig.
We belden aan het eind dezelfde taxi die ons er af had gezet en reden weer terug naar Yagur. Toevallig hoorde we een nummer van HaDag Nachash op de radio en we probeerde mee te zingen.
http://www.youtube.com/watch?v=GEAT3o6Wh-0
http://www.youtube.com/watch?v=IFTwx7Y9Rno&feature=related
's Ochtends moest ik natuurlijk eerst werken. Dat ging weer goed. Er was dit keer een meisje uit de kibbutz die op de middelbare school zit. Ze deed helemaal niks! Ze zat maar een beetje op een stoeltje naar de kinderen te staren, die haar net als ik een erg vreemd verschijnsel vonden.
Na de lunch ging ik er weer vandoor. Deze week had Dana de manager iets nieuws voor ons geregeld. Het was vrijdag, wat betekende dat het morgen zaterdag/shabbat zou zijn. Dan verwelkom je om vrijdag dus de shabbat. Dat verwelkomen doe je volgens een bepaalde traditie en heet kabalat shabat. Met ongeveer de helft van de ulpan groep kwamen we samen in het kantoor en daar kregen we cake en wijn, want dat hoort erbij, en deed Eithan het gebed. De cake was lekker!
Ik besloot 's middags maar eens te gaan slapen, zodat ik er vanavond flink tegenaan kon. Het concert begon om 10 uur, dus konden we gewoon in de kibbutz dineren. Dat had ik op vrijdag avond nog niet hier in Yagur gedaan. Ik hoorde dat het eten helemaal niet zo geweldig was op vrijdag avond, maar ik had ervan genoten. Volgens mij heb ik de hele bak appel-salade in mijn eentje opgegeten. Na het eten heb ik me omgekleed in mijn kamer, waar mijn kamergenoten bij waren. Die hebben me precies verteld wat ik aanmoest én Lior heeft mijn haar gedaan. Ze heeft het helemaal opgestoken. Zou je me herkent hebben?
Met Becky, Sam en Adam heb ik 20 minuten gewacht op de taxi die we gebeld hadden, maar die kwam niet opdagen. Gelukkig vonden we een verwarde/verdwaalde taxi in de kibbutz die ons wel naar de andere kibbutz wilde brengen, waar het concert was (hazore'a). Daar aangekomen stonden er al een hoop tieners in de rij. Het was helemaal uitverkocht! Het was in een groot theater waar ze alle stoelen uit hadden gehaald. We wachtten een heel uur, naar hetzelfde nummer luisterend, voordat ze opkwamen. Ze speelden al hun grootste hits. Becky en ik haalde steeds woorden uit de tekst die we begrepen, maar van hele nummers konden we niks maken. Het refrein was meestal goed mee te zingen, wat we ook deden. Het duurde niet zo lang, maar het was zeker de moeite waard. Het publiek was jong, maar erg gezellig.
We belden aan het eind dezelfde taxi die ons er af had gezet en reden weer terug naar Yagur. Toevallig hoorde we een nummer van HaDag Nachash op de radio en we probeerde mee te zingen.
http://www.youtube.com/watch?v=GEAT3o6Wh-0
http://www.youtube.com/watch?v=IFTwx7Y9Rno&feature=related
-
08 Februari 2011 - 11:03
Lara:
Cool haar!! :D