Georganiseerde rommel
Door: Danni Reches
Blijf op de hoogte en volg Daantje
20 April 2011 | Israel, Jeruzalem
Vrijdag heb ik gewerkt. Het was geen lange dag, ik kan steeds beter met de kinderen praten. Zo had Amit (vrouwelijk in dit geval) een huildag en de 2 jarige hield zich stevig vast aan mijn been. Ik tilde haar op en begon met haar te praten over pesach, in een poging haar te laten vergeten dat ze aan het huilen was. Ik vroeg haar wanneer het was, wat we vieren, wat we eten en niet eten en wat we in het verblijf doen met alle kinderen. Ze begreep wat ik zei en ik begreep wat zij zei. Ha! Toch wat geleerd hier!
Na het werk zou Chen me rond half 1 komen ophalen, maar dit keer heeft hij een record tijd behaald in mij laat ophalen. Volgens mij was hij me gewoon vergeten :P Om half 4 belde ik hem weer op: ben je verdwaald? Ow… nee, nee, ik kom er nu aan. Bij opa en oma, waar ik in het weekend woon, was het nu erg vol. Mijn tante en haar 2 dochters uit Engeland waren nu op bezoek. Het was leuk om ze weer te zien en wat bij te kletsen. We hebben met z’n allen gegeten, ook Chen kwam erbij en het paste nog maar net aan de eettafel. Ik had de wijn die ik in de Golan had gekocht meegenomen en bij het dessert opengemaakt. Ik had in mijn kinderdagverblijf bonbons gekregen als pesach bonus en ook opengemaakt. Volgens mij maakte dat iedereen wel blij.
’s Avonds bleek dat Shani mijn kamer serieus had overgenomen. Het was alsof haar koffer er ontploft was :P Ze zei dat het wel georganiseerde rommel was… Haar moeder en zusje sliepen in de ander lege kamer, maar verhuisden voor mij 1 nachtje naar de bank. Reut zei dat het geen probleem was en dat Ofek vroeg opstaat, dus het zou lullig zijn als iemand anders op de bank zou slapen om ook nog eens heel vroeg wakker gemaakt te worden door een hyperactief kind. Na paranormal activity die Shani wel erg spannend vond, heb ik dus in een 2 persoonsbed heerlijk in slaap kunnen vallen.
Na het werk zou Chen me rond half 1 komen ophalen, maar dit keer heeft hij een record tijd behaald in mij laat ophalen. Volgens mij was hij me gewoon vergeten :P Om half 4 belde ik hem weer op: ben je verdwaald? Ow… nee, nee, ik kom er nu aan. Bij opa en oma, waar ik in het weekend woon, was het nu erg vol. Mijn tante en haar 2 dochters uit Engeland waren nu op bezoek. Het was leuk om ze weer te zien en wat bij te kletsen. We hebben met z’n allen gegeten, ook Chen kwam erbij en het paste nog maar net aan de eettafel. Ik had de wijn die ik in de Golan had gekocht meegenomen en bij het dessert opengemaakt. Ik had in mijn kinderdagverblijf bonbons gekregen als pesach bonus en ook opengemaakt. Volgens mij maakte dat iedereen wel blij.
’s Avonds bleek dat Shani mijn kamer serieus had overgenomen. Het was alsof haar koffer er ontploft was :P Ze zei dat het wel georganiseerde rommel was… Haar moeder en zusje sliepen in de ander lege kamer, maar verhuisden voor mij 1 nachtje naar de bank. Reut zei dat het geen probleem was en dat Ofek vroeg opstaat, dus het zou lullig zijn als iemand anders op de bank zou slapen om ook nog eens heel vroeg wakker gemaakt te worden door een hyperactief kind. Na paranormal activity die Shani wel erg spannend vond, heb ik dus in een 2 persoonsbed heerlijk in slaap kunnen vallen.
