Djoekiem

Zaterdag heb ik nog langer uitgeslapen. Dat was ook wel nodig, want het was weer laat geworden. Ik heb Yoel nog even gezien voor hij weer vertrok, maar Araya was de stad in gegaan en daarna vertrokken. Met Becky heb ik nog wat rondgelopen op het terrein en verschillende workshops gedaan zoals zumba (wat we natuurlijk al lang kunnen :D )en iets met drums. Met de jongens hebben we laat gelunched, dit keer ging ik voor de sushi. Om 3 uur was het festival al aan het eindigen (het eindigt als de shabbat eindigt). We zagen mensen hun tent al opruimen, maar wij genoten nog van de laatste optredens bij het cabaret podium en deden nog één workshop waarin we zagen hoe je dreadlocks maakt. Toen hebben wij ook onze spullen gepakt. Adam nam afscheid van ons, hij ging naar Tel Aviv voor hij terug ging naar Yagur.

Sam, ik en Becky bleven over en liepen weer op de boulevard op zoek naar goedkoop eten. Becky bestelde een pita met falafel, maar kreeg het op een bord met frietjes. Pita's zijn niet koosjer voor pesach! De frietjes waren wel lekker, die had ik ook. Ze hadden zelfs mayonaise erbij! We hebben op loungebanken met lekker zachte kussens opgegeten. Dat was heel comfortabel na de tent. Ik heb een blauwe plek op mijn wang, omdat ik op een steen heb gelegen. We hadden nog veel tijd voordat de bus om 12 uur weer vertrok naar Haifa. We hebben dus op het strand naar sterren liggen kijken en de maan die de bergen om Eilat heen mooi verlichte. Om 11 uur waren we weer bij het centrale busstation, waar het wel een vluchtelingen kamp leek. Blijkbaar vertrok iederereen die in Eilat was vandaag terug naar huis. Gelukkig hadden we gereserveerde plekken in de bus. Omdat ik ze eerder had gekocht dan Sam en Becky zat ik dit keer helaas in een andere bus. Dat was geen probleem, want ik heb de hele reis geslapen. Bij 1 stop werd ik wakker door een vrouw die keihard Djoekiem achter me riep. Oeps, dat is geen goed nieuws. Ik keek naast me en zag dat er inderdaad kakkerlakken op het raam liepen. Yuk! Ik ging dus een beetje verzitten en toen merkte ik dat de jongen die naast me zat wel erg comfortabel tegen me aan was gaan leunen en in slaap was gevallen. Nouja, het maakte allemaal niet zo veel uit, ik viel 5 minuten later weer in slaap. De bus had helamaal geen vertraging, dus om 5.30 waren we weer terug in Haifa.