Speak American!
Door: Danni Reches
Blijf op de hoogte en volg Daantje
05 Juni 2011 | Israel, Jeruzalem
Donderdag was al de een na laatste dag. Wow... Iedereen wist dus wat ons te doen stond: vandaag moest er een schat gevonden worden. Helaas, dat gebeurde niet. Vandaag is er eigenlijk helemaal niets van bijzondere waarde gevonden. Jammer, het was in ieder geval wel weer heel gezellig. Vooral Dan heeft erg veel humor.
Vandaag hielp ik Rami met levels meten. Hj zei: ik zal nu alleen nog maar Hebreeuws of Nederlands met je spreken. Dus daagde ik hem uit om Nederlands te spreken. En je raad het al: hij begon Duits te spreken. Ik ei dat ik hem begreep, omdat ik de taal geleerd heb, maar dat het geen Nederlands is. Toen zei hij dit: maar Nederlands is Duits met een Bulgaars accent. :P Hahaha! Ik ken helemaal geen Bulgaars zei ik. Ik ook niet, antwoorde hij, maar dat heb ik gehoord. Halo? Ik ben degene die Nederlands spreekt en ik zeg dat het niet zo is!
Vandaag ben ik naar het zwembad gegaan. Ik was het eigenlijk niet van plan, maar Dan was er met Finn heen gegaan en die kwam terug: die man daar wil me nietmeer gratis naar binnen laten (het hoort inclusief te zijn vor hotel gasten). Danni! Jij moet met hem ff Israelisch praten, want hji spreekt nauwelijks Amerikaans. :P En daar ging ik dan. Ik begon tegen hem in het Hebreeuws en mixte het met Engels om te kijken hoeveel hij daarva begreep. Blijkbaar niet veel en van mijn gewissel van talen raakte hij helemaal in de war. Dat was mijn techniek: hij raakte zo in de war dat hij met gratis binnen liet. Niet wetend of ik een gast, een bezoeker of een kibbutznik was. Hji liet me zelfs teruggaan voor Finn en Dan die ook gratis binnen mochten.
En toen kwam Oz! Hij hoefde deze week niet op vrijdag te werken en besloot voor 2 dagen met mij in het hotel te verblijven. Hij deed dus mee met het scherven tellen. Tussen de potten en botten zat vandaag een halve rij koeien tanden. Dat zag er best vies uit. Verder niet veel. Na het eten hadden we de laatste (maar ook de interessantste) lezing. Het werd gegeven door Kate, die gespecialiseerd is in de Middeleeuwen van het Midden Oosten. Ze weet alles over de kruisvaarders en hun strijdtechnieken. Het had niks met Beit Saida te maken, maar ik houd van de krusvaarders, dus vond het niet erg.
We twijfelden eerder vandaag of we vanavond nog naar de kibbutzbar zouden gaan, maar na de lezing was in stilte unaniem besloten naar bed te gaan.
Vandaag hielp ik Rami met levels meten. Hj zei: ik zal nu alleen nog maar Hebreeuws of Nederlands met je spreken. Dus daagde ik hem uit om Nederlands te spreken. En je raad het al: hij begon Duits te spreken. Ik ei dat ik hem begreep, omdat ik de taal geleerd heb, maar dat het geen Nederlands is. Toen zei hij dit: maar Nederlands is Duits met een Bulgaars accent. :P Hahaha! Ik ken helemaal geen Bulgaars zei ik. Ik ook niet, antwoorde hij, maar dat heb ik gehoord. Halo? Ik ben degene die Nederlands spreekt en ik zeg dat het niet zo is!
Vandaag ben ik naar het zwembad gegaan. Ik was het eigenlijk niet van plan, maar Dan was er met Finn heen gegaan en die kwam terug: die man daar wil me nietmeer gratis naar binnen laten (het hoort inclusief te zijn vor hotel gasten). Danni! Jij moet met hem ff Israelisch praten, want hji spreekt nauwelijks Amerikaans. :P En daar ging ik dan. Ik begon tegen hem in het Hebreeuws en mixte het met Engels om te kijken hoeveel hij daarva begreep. Blijkbaar niet veel en van mijn gewissel van talen raakte hij helemaal in de war. Dat was mijn techniek: hij raakte zo in de war dat hij met gratis binnen liet. Niet wetend of ik een gast, een bezoeker of een kibbutznik was. Hji liet me zelfs teruggaan voor Finn en Dan die ook gratis binnen mochten.
En toen kwam Oz! Hij hoefde deze week niet op vrijdag te werken en besloot voor 2 dagen met mij in het hotel te verblijven. Hij deed dus mee met het scherven tellen. Tussen de potten en botten zat vandaag een halve rij koeien tanden. Dat zag er best vies uit. Verder niet veel. Na het eten hadden we de laatste (maar ook de interessantste) lezing. Het werd gegeven door Kate, die gespecialiseerd is in de Middeleeuwen van het Midden Oosten. Ze weet alles over de kruisvaarders en hun strijdtechnieken. Het had niks met Beit Saida te maken, maar ik houd van de krusvaarders, dus vond het niet erg.
We twijfelden eerder vandaag of we vanavond nog naar de kibbutzbar zouden gaan, maar na de lezing was in stilte unaniem besloten naar bed te gaan.
