Mona Lisa

De wekker ging om 7 uur, dan kon ik om half 8 wel bij de bushalte staan dacht ik. Tijdens het ontbijt kwam een dormmate voorbij rennen en zei: heb je het gehoord? We moeten er al om kwart over 7 zijn! Ik moest dus snel alles naar binnen werken en naar de halte rennen. Daar gingen ze van iedereen die meeging naar Zippori of een flinke wandeling in de Golan Hoogte tellen. Dat was geen goed idee. Wie probeerd nou 200 bewegende studenten te tellen om half 8 's ochtends?

Eindelijk in de bus heb ik nog even verder geslapen. Voor het geval je nog twijfelde; ik ben dus niet naar de flinke wandeling in de Golan geweest in de warmste week van het jaar met 38 graden en bosbranden. Nee, Zippori was voor mij flink genoeg! Het was een dorp van rond het jaar 100 (zoiets tenminste) en staat bekend om zijn mozaiek. In de mooiste vloer kun je de Mona Lisa van Israel zien. Dat was best mooi, maar er was nergens schaduw, alleen maar ruines. Terug in de bus stonk iedereen dus best wel :P. Op naar de volgende ruine. Het heette yotsfat. Dat is de plaats waar Flavius in Romeinse handen is gevallen en vanaf toen is hij begonnen met schrijven, maar de meeste van jullie zullen hem denk ik niet kennen. Er waren heel veel geiten en een grot, maar de gids wist er ontzettend veel over te vertellen.

Weer in de bus voelde een meisje zich niet zo goed. Ze heeft de hele weg naar Akko gekotst. En ik zat achter haar :(. Arm kind, ze had meer moeten drinken en niet aan die magnum moeten beginnen. Akko: dat was waar we het allemaal voor deden. We hebben geluncht in het oude gedeelte van de stad. Ik heb humus en een omelet op en de rest had falafel (alweer?). In het oude gedeelte zijn vooral arabische restaurants. Het was heel raar om bediend te worden door een meisje met een hoofddoekje in het midden van de Ramadan. Had ik al vertelt dat je hier aan de huizen kan zien wie de Ramadan houdt? Ze hangen kerstlampjes voor de ramen!

Na de heerlijke lunch zijn we naar het strand van Akko gegaan. Daar hadden we 2 uur de tijd om te doen wat we wilden. Eerst hebben we ergens in de schauw gezeten en wat gedronken. Ik ging veel met Katrina om en later kwam er een brits meisje bijzitten. Ze was erg aardig, maar een beetje vreemd. Ze zei dat ze koosjer at, maar ze bestelde een frietje bij de snackbar op het strand. Ik zie (ik dacht, misschien weet ze het niet): ik denk niet dat dit koosjer is, ik zie geen merk. En toen zei ze: maar het is geen vlees dus het is ok. HAHAHAHA, ok, wat jij wilt... Daarna hebben we nog over het strand gelopen en tekeningen in het zand gemaakt. Het strand was zeker beter dan een 'flinke wandeling' :P.

Weer in mijn kamer rond 5 uur (dat was de eerste keer dat we met een tour terug waren op de afgesproken tijd) belde Chen dat hij klaar was om me op te halen. Aah, eindelijk weer naar huis. Ik ben toe aan het zwembad en oma's eten. Snel inpakken, inclusief de was van de afgelopen 2 weken... Teon Chen met zijn auto aankwam dacht ik even dat mijn vader uit de auto stapte. Hij heeft zijn haar afgeknipt! En hij had precies zo'n shirt als hij aan. Dat was even bizar, maar het staat hem wel goed. Lekker stinkend en vol met zand kwam ik bij oma aan. Die zei dat hij zus vandaag ook kwam logeren met haar man (Alice en Yannic). Paniek! Snel douchen en een beetje netter aankleden (ze zijn een beetje gelovig). Net optijd klaar. Ze waren erg aardig en probeerden zo veel mogelijk Hebreeuws met me te praten en dat ging best goed :D, maar dat was vooral omdat ze alleen Hebreeuws en Frans spreken. Ik was helemaal in de war aan het eind van de dag. Ik had mijn blog in het Nederlands geschreven, een blog van een ander in het Duits gelezen, nadat ik de hele dag Engels had gesproken en nu was het Frand en Hebreeuws door elkaar. Brabel, brabel!

Uiteindelijk was het heel gezellig en hebben ze met uitgenodigd om een keertje bij ze langs te komen in Netanya. Dat lijkt me leuk. Ze kunnen me laten zien waar mijn ouders woonden en waar mijn moeder heeft gewerkt, waar ik nogal wat verhalen over heb gehoord. We zullen zien!