Hoela Hoep!
Door: Danni Reches
Blijf op de hoogte en volg Daantje
18 Augustus 2010 | Israel, Jeruzalem
Zondag morgen was het weer vroeg opstaan. Zelfs vroeger dan normaal, omdat de bustijden zijn veranderd. Ha! Dit keer ben ik de bus slimmer af! Op de universiteit was het akelig leeg. Deze week is de vakantieweek van alle universiteit medewerkers. Dat betekend dat alles gesloten is. De bibliotheek, de boekenwinkel, de restaurants, de bank, het postkantoor, de winkeltjes. Álles is dicht. Behalve de minimarkt en het gebouw dat het dichtste bij de dorms staat. Daar hebben we deze week lessen. Maar omdat alle andere gebouwen gesloten zijn, zijn ook alle gates gesloten en moet je een flink stuk omlopen om er te komen. Gelukkig staat er een hele aardige guard daar, die elke ochtend aan iedereen die binnenkomt vraagt: mash lomech? (hoe gaat het?) en yom tov! (goede dag!). Beter dan getsi-koach-guy, of heb ik daar nog niks over verteld?
In de klas zijn we weer als een trein door alle stof heen gegaan. We hebben dus ontzettend veel huiswerk gekregen en daar ben ik de hele middag mee bezig geweest. Gelukkig was daar de avond om naar uit te kijken: Israeli night! Vorige maand was het nogal een flop. Er was niet genoeg eten en de spelletjes waren saai, maar ik had het gevoel dat de madrichim zich nu wilden verbeteren. en ik was natuurlijk helemaal klaar voor gratis eten. Dan weet ik in elk geval zeker dat ik vanavond geen last krijg van voedselvergiftiging. En het was inderdaad erg gezellig. Bijna iedereen was er en Michal (de madricha met de grootste mond) zei dat we dit keer moesten werken voor ons eten :P. We werden in 2 groepen verdeeld, eretz en Israel. Ik hoorde bij erezt en we moesten 2 lange rijen met stoelen maken. Iedereen moest op 1 stoel staan en het was de bedoeling dat diegene op stoel 1 naar stoel 25 ging en die van 25 naar 1 en iedereen ertussen in moest ook wisselen met het nummer aan de andere kant. Ok: paar klunzen zijn natuurlijk naar beneden gedonderd en wij hebben verloren. We hadden geen idee hoe we een vrouw die zwanger leek moesten passeren en we hadden een blinde in onze groep. Not fair!
Volgende spel was in een kring staan en de handen van elkaar vasthouden met de gezichten naar buiten gericht. We moesten de hele cirkel binnenstebuiten draaien, zonder de handen los te laten. Dit keer wonnen wij! Ik kan niet uitleggen hoe, het was een beetje pijnlijk, maar wij waren de snelste. Nu kwam het aan op het laatste spel. Weer in een kring moesten we 3 hoepels de hele cirkel rond laten gaan, zonder de handen los te laten. Dat duurde dus even, want de hoepels werkten totaal niet mee. Wij wonnen weer! Maar dat was denk ik, omdat onze groep de 12 pizzabezorgers met elk 5 dozen niet zag binnenlopen. Dat was een goede afleidingsmanoeuvre voor ons! Na dit spel werd het eten dus aangevallen. Zelfs ik heb 2 pizzastukken op en een hele salade. Ja... ik had honger.
De spellen waren geslaagd en een beetje moe, maar helemaal vol zijn Rachel, Christina en Katrina (waarom heb ik altijd vrienden waarvan de namen zo makkelijk door elkaar te halen zijn? He, Lisa eh, Lara?) mee naar mijn kamer gegaan. Safta had me deze week een hele doos merci meegegeven en daar ben ik goede vrienden mee aan het maken! We hebben nog wat nagekletst en geroddeld over alle jongens hier natuurlijk en ik ben optijd naar bed gegaan. Ik wilde mezelf niet al in het begin van de week uitputten.
In de klas zijn we weer als een trein door alle stof heen gegaan. We hebben dus ontzettend veel huiswerk gekregen en daar ben ik de hele middag mee bezig geweest. Gelukkig was daar de avond om naar uit te kijken: Israeli night! Vorige maand was het nogal een flop. Er was niet genoeg eten en de spelletjes waren saai, maar ik had het gevoel dat de madrichim zich nu wilden verbeteren. en ik was natuurlijk helemaal klaar voor gratis eten. Dan weet ik in elk geval zeker dat ik vanavond geen last krijg van voedselvergiftiging. En het was inderdaad erg gezellig. Bijna iedereen was er en Michal (de madricha met de grootste mond) zei dat we dit keer moesten werken voor ons eten :P. We werden in 2 groepen verdeeld, eretz en Israel. Ik hoorde bij erezt en we moesten 2 lange rijen met stoelen maken. Iedereen moest op 1 stoel staan en het was de bedoeling dat diegene op stoel 1 naar stoel 25 ging en die van 25 naar 1 en iedereen ertussen in moest ook wisselen met het nummer aan de andere kant. Ok: paar klunzen zijn natuurlijk naar beneden gedonderd en wij hebben verloren. We hadden geen idee hoe we een vrouw die zwanger leek moesten passeren en we hadden een blinde in onze groep. Not fair!
Volgende spel was in een kring staan en de handen van elkaar vasthouden met de gezichten naar buiten gericht. We moesten de hele cirkel binnenstebuiten draaien, zonder de handen los te laten. Dit keer wonnen wij! Ik kan niet uitleggen hoe, het was een beetje pijnlijk, maar wij waren de snelste. Nu kwam het aan op het laatste spel. Weer in een kring moesten we 3 hoepels de hele cirkel rond laten gaan, zonder de handen los te laten. Dat duurde dus even, want de hoepels werkten totaal niet mee. Wij wonnen weer! Maar dat was denk ik, omdat onze groep de 12 pizzabezorgers met elk 5 dozen niet zag binnenlopen. Dat was een goede afleidingsmanoeuvre voor ons! Na dit spel werd het eten dus aangevallen. Zelfs ik heb 2 pizzastukken op en een hele salade. Ja... ik had honger.
De spellen waren geslaagd en een beetje moe, maar helemaal vol zijn Rachel, Christina en Katrina (waarom heb ik altijd vrienden waarvan de namen zo makkelijk door elkaar te halen zijn? He, Lisa eh, Lara?) mee naar mijn kamer gegaan. Safta had me deze week een hele doos merci meegegeven en daar ben ik goede vrienden mee aan het maken! We hebben nog wat nagekletst en geroddeld over alle jongens hier natuurlijk en ik ben optijd naar bed gegaan. Ik wilde mezelf niet al in het begin van de week uitputten.
