Jozef and the amzing technicolor dreamcoat

De brand wordt groter. De brandweer heeft nu hulp gekregen van Turkije, Griekenland, Cyprus, Rusland en Frankrijk. Ze sturen blusvliegtuigen, brandweermannen er allerlei materialen. Er zijn nu duizende mensen geevacueerd. Omdat het snel moest gebeuren, zijn de boerderijen gewoon open gezet, zodat de dieren vrij liepen, maar ze konden niet meegenomen worden. Haifa zou vannacht slecht geslapen hebben door schreeuwende dieren in de bossen. Het is bizar om te zien dat het zo dicht bij is. We zien vliegtuigen over de berg vliegen en ondertussen heb ik contact met iedereen in Haifa.

We zouden vanavond naar de bioscoop gaan, maar de studenten hadden besloten dat ze dat in deze tijden eigenlijk niet konden doen. 's Ochtends was ik met Yaffit mee naar Kiryat Ata gegaan om weer te shoppen. In de winkels was geen muziek, maar het nieuws op de radio te horen. In de auto werden er alleen zielige liedjes gedraaid op de radio en shows en optredens van dit weekend, speciaal voor chanoeka gaan niet door. Ik had al eerder gehoord dat dit normaal was na een ramp. Of het nou een ontplofte bus was of een bosbrand, zo zag Israel er de volgende dag uit. Ik ben opzoek gegaan naar een juwelendoosje, want nu ligt alles op een hoopje in de knoop, maar heb een mooi doosje gekocht, waar ik zelf maar iets van moet maken..

Bij opa en oma thuis stond de tv de hele dag aan, waar alleen maar het nieuws te zien was met beelden van de brand. Een halve kibbutz is afgebrand. Het is best beangstigend. Waar waait de wind morgen heen en hoeveel huizen gaan er nog sneuvelen? Ik was dus blij toen opa vroeg op ik met hem mee wilde wandelen en het nieuws achter me kon laten. We gingen op bezoek bij Martha, een tante op de begraafplaats. Het is er heel groen en mooi als de zon erop schijnt. Toevallig was er ook een man en een vrouw die hun ouders bezochten en de man kende opa. Hij was een leerling van hem geweest en sprak vol lof over hem. Opa was trots om hem over mij, zijn oudste kleindochter, te vertellen. Hij had het over Retourtje Sachsenhausen en mijn profielwerkstuk over de kibbutz en ik kon hem zien glimmen van trots.

's Avonds kwamen Alice en Yannick op bezoek, die ook blijven slapen omdat ze tijdens de shabbat niets kunnen doen. Ze waren erg blij dat ik er weer was en ook dat ik volgende week bij Yannicks 80ste verjaardag kon zijn. Vanwege chanoeka hadden ze een cadeautje voor mij. Het is een prachtige, zilvere tol met een lichtblauw steentje erin. Echt iets voor mij! Om half 7 ging ik met opa weer de deur uit, want hij zegt de kabbala shabbat elke week in het bejaardentehuis. Dan vertelt hij over wat er deze week in de bijbel staat in het kort. Dit keer was het het verhaal van Jozef. Er werden liedjes gezongen, kaarsjes aangestoken, etc. Dit keer was een speciale shabbat, omdat het tegelijkertijd ook chanoeka was, dus werden er ook chanoeka liedjes gezongen, de chanoekia aangestoken én zelfs soefganiot gegeten. Zo heten de oliebollen/donuts.

Als toetje had oma (echte) oliebollen gemaakt. Lekker! Daarna hebben we naar de film gekeken die Yaffit vorige week had gekocht bij het festival, over de show. Het zag er heel leuk uit en bleek het chanoeka festival te zijn dat iedereen kent, met bekende acteurs erin, die zelfs ik van de tv herkende.