Drie maal is scheepsrecht
Door: Danni Reches
Blijf op de hoogte en volg Daantje
14 December 2010 | Israel, Jeruzalem
Zondag heb ik echt helemaal niks gedaan. Ik heb zelfs zo veel niks gedaan dat ik me er niks van herinner :P.
Maandag deed ik mijn derde poging om naar Jerusalem te gaan. Dit keer gingen Christina en ik echt, ondanks het slechte weerbericht vol regen en misschien wel sneeuw. Ik pakte mezelf in met een shirt en een trui met mijn winterjas eroverheen We moesten vandaag wel, want Christina kon alleen vandaag vrij krijgen en ik begin volgende week in Yagur. We wilden de bus van 9 uur naar Jerusalem halen. Ik stond echter vast in het verkeer om 10 voor 9 en Christina's bus kwam niet opdagen. Dat gebeurd vaker, als een bus laat is, komt hij helemaal niet en neemt de volgende geplande bus het over. Daar stonden we dan om 5 over negen, de bus gemist :(. We moesten tot 10 uur wachtten voor de volgende.
We waren van plan om naar de bijbelse dierentuin in de stad te gaan, maar toen we er na 2 uur aankwamen, regende het hard en was het koud. Christina zei: de dieren zullen wel de hele tijd binnen zitten, dus mogen wij dat ook! De dierentuin komt dus een andere keer wel. We kochten een paraplu, maar zodra we dat hadden gedaan, stopte het met regenen, voor de rest van de dag. We besloten naar de oude stad te gaan en bij de VVV te kijken wat we konden doen. Het was lastig iets te vinden wat we beiden niet gezien hadden, maar we vonden grotten onder de Damascus poort en ook nog iets anders ondergronds, maar dat stelde niks voor. De grotten waren ernorm en lekker warm. Na deze dingen zijn we de oude stad weer ingelopen, op zoek naar een chanoekia en een chai. De chai is gevonden, de chanoekia komt nog. Het viel ons op dat er helemaal geen, echt geen enkele andere toerist in de stad was. Waarschijnlijk vanwege het weer en omdat we compleet buiten het toeristenseizoen zijn gegaan. De enige mensen die we tegenkwamen woonden in de stad. Wij waren de enige vrouwen zonder iets op ons hoofd, wat Christina een wandelende blonde attractie maakte voor de jongens die zich verveelden. Er werd nogal wat gefloten, dus liepen we snel door. 'Ik voel me nu wel knap!' zie Christina.
Na onze inkopen zijn we de oude stad uitgegaan naar de graftuin van Jesus, volgens de protestanten (er zijn er namelijk 3 in totaal). Het was alsof ik ineens in een EO wereld was. Iedereen glimlachte de hele tijd en alles was akelig blij. Bij het graf. Van Jesus. ... de tuin ligt naast de heuvel waar hij gekruisigd zou zijn en daarom, zeggen ze, kun je in de rots een schedelvorm zien. Kun jij het ontdekken in mijn foto? Na deze tuin wilde Christina naar een praierhouse. Geen kerk, maar een kamer waar internationale protestanten bijeenkomen om te bidden, te zingen en samen te zijn. Dat hoefde van mij niet en ik wilde haar ook niet lastigvallen, dus besloot ik naar een 3D film te gaan die Yafit me aangeraden had. Het was in de buurt van waar Christina moest zijn. Het was een soort pandadroom, met bewegende stoelen en druppels enzo. Het ging over de geschiedenis van de joden in Jerusalem. Nou ben ik weer helemaal bij. Maar toen ik zei dat er geen toeristen waren, meende ik het. Ik was de enige in de zaal! Ze draaiden de film voor mij alleen! :P
Christina wachtte me buiten al op en we gingen op weg naar Ben Yehuda street. Het is een gezellige straat met veel winkels en is veel moderner dan de rest van de stad. Hier hadden we afgesproken met Shira en een vriend van Christina. Het was heel leuk om haar weer te zien, al had ze niet veel tijd. Christina en ik gingen heel erg optijd terug naar het busstation, omdat we deze bus echt niet mochten missen, dan konden we niet meer naar huis! Gelukkig kwamen we zo erg optijd aan, dat we een bus eerder konden nemen. We vielen beide in slaap in de bus. Onze stop was de laatste, gelukkig, anders hadden we hem gemist. We namen afscheid van elkaar in Haifa en Chen kon me ophalen vanaf Kiryat Ata. Zo ben ik in 1 dag op en neer geweest naar Jeruzalem, maar heb toch een hoop gezien!
Maandag deed ik mijn derde poging om naar Jerusalem te gaan. Dit keer gingen Christina en ik echt, ondanks het slechte weerbericht vol regen en misschien wel sneeuw. Ik pakte mezelf in met een shirt en een trui met mijn winterjas eroverheen We moesten vandaag wel, want Christina kon alleen vandaag vrij krijgen en ik begin volgende week in Yagur. We wilden de bus van 9 uur naar Jerusalem halen. Ik stond echter vast in het verkeer om 10 voor 9 en Christina's bus kwam niet opdagen. Dat gebeurd vaker, als een bus laat is, komt hij helemaal niet en neemt de volgende geplande bus het over. Daar stonden we dan om 5 over negen, de bus gemist :(. We moesten tot 10 uur wachtten voor de volgende.
We waren van plan om naar de bijbelse dierentuin in de stad te gaan, maar toen we er na 2 uur aankwamen, regende het hard en was het koud. Christina zei: de dieren zullen wel de hele tijd binnen zitten, dus mogen wij dat ook! De dierentuin komt dus een andere keer wel. We kochten een paraplu, maar zodra we dat hadden gedaan, stopte het met regenen, voor de rest van de dag. We besloten naar de oude stad te gaan en bij de VVV te kijken wat we konden doen. Het was lastig iets te vinden wat we beiden niet gezien hadden, maar we vonden grotten onder de Damascus poort en ook nog iets anders ondergronds, maar dat stelde niks voor. De grotten waren ernorm en lekker warm. Na deze dingen zijn we de oude stad weer ingelopen, op zoek naar een chanoekia en een chai. De chai is gevonden, de chanoekia komt nog. Het viel ons op dat er helemaal geen, echt geen enkele andere toerist in de stad was. Waarschijnlijk vanwege het weer en omdat we compleet buiten het toeristenseizoen zijn gegaan. De enige mensen die we tegenkwamen woonden in de stad. Wij waren de enige vrouwen zonder iets op ons hoofd, wat Christina een wandelende blonde attractie maakte voor de jongens die zich verveelden. Er werd nogal wat gefloten, dus liepen we snel door. 'Ik voel me nu wel knap!' zie Christina.
Na onze inkopen zijn we de oude stad uitgegaan naar de graftuin van Jesus, volgens de protestanten (er zijn er namelijk 3 in totaal). Het was alsof ik ineens in een EO wereld was. Iedereen glimlachte de hele tijd en alles was akelig blij. Bij het graf. Van Jesus. ... de tuin ligt naast de heuvel waar hij gekruisigd zou zijn en daarom, zeggen ze, kun je in de rots een schedelvorm zien. Kun jij het ontdekken in mijn foto? Na deze tuin wilde Christina naar een praierhouse. Geen kerk, maar een kamer waar internationale protestanten bijeenkomen om te bidden, te zingen en samen te zijn. Dat hoefde van mij niet en ik wilde haar ook niet lastigvallen, dus besloot ik naar een 3D film te gaan die Yafit me aangeraden had. Het was in de buurt van waar Christina moest zijn. Het was een soort pandadroom, met bewegende stoelen en druppels enzo. Het ging over de geschiedenis van de joden in Jerusalem. Nou ben ik weer helemaal bij. Maar toen ik zei dat er geen toeristen waren, meende ik het. Ik was de enige in de zaal! Ze draaiden de film voor mij alleen! :P
Christina wachtte me buiten al op en we gingen op weg naar Ben Yehuda street. Het is een gezellige straat met veel winkels en is veel moderner dan de rest van de stad. Hier hadden we afgesproken met Shira en een vriend van Christina. Het was heel leuk om haar weer te zien, al had ze niet veel tijd. Christina en ik gingen heel erg optijd terug naar het busstation, omdat we deze bus echt niet mochten missen, dan konden we niet meer naar huis! Gelukkig kwamen we zo erg optijd aan, dat we een bus eerder konden nemen. We vielen beide in slaap in de bus. Onze stop was de laatste, gelukkig, anders hadden we hem gemist. We namen afscheid van elkaar in Haifa en Chen kon me ophalen vanaf Kiryat Ata. Zo ben ik in 1 dag op en neer geweest naar Jeruzalem, maar heb toch een hoop gezien!
