Dingetje en dongetje ontmoet
Door: Danni Reches
Blijf op de hoogte en volg Daantje
12 December 2010 | Israel, Jeruzalem
Vrijdag begon het ineens heel hard te waaien, gevolgd door regen en onweer. De temperatuur daalde ook nog eens flink. Ja, de winter is ook hier aangekomen. Al zeggen ze dat die na deze storm al weer over is.
Het was eigenlijk een dag van niks, want als het hier regent ligt alles stil. 'Je gaat toch niet naar buiten met deze kou én regen? Misschien smelt je wel!' :P Het werd dus een kamer opruim dag. Nu kan ik de vloer weer zien. Dat heeft wel wat. 's Avonds heb ik weer een film gekeken met Yafit, maar die hield halverwege ermee op. Niet zo erg, het was al laat geworden.
Toen ik zaterdag ochtend wakker werd onweerde het nog steeds. Bah! Ik heb het gevoel dat dit kleine bungalowtje van mijn opa en oma elk moment om kan waaien of overstromen door de hoeveelheid regen. 's Middag was er zelfs hagel! Een heel nieuw fenomeen voor mijn neefje en nichtje. Vandaag was de verjaardag van Yannick. Hij werd 80 jaar en vierde het met al zijn familie en vrienden. Iedereen had dus iets moois aangetrokken en Chen nam zijn gezin en mij met opa en oma mee in een busje naar Netanya. Chen hoefde helemaal geen gas te geven, de wind blies ons vooruit. Het feest was in een Marokkaans restaurant dat Yannick had afgehuurd. Het heette Marakesh. Origineel. Er waren ongeveer 45 mensen en ik kende bijna niemand, maar iedereen was erg aardig.
Ik zat aan de tafel met de klein'kinderen'. Dat bestond uit 4 broers, waarvan 2 met aanhang en 1 broer en zus. Ik zat naast dingetje, die iets heeft met dongetje. Ik weet de namen misschien niet meer, maar de familiecontructie wel. En dat is al heel wat in deze familie! Dingetje was erg aardig en vertaalde een aantal speeches voor me. Ze nodigde me ook uit bij haar thuis in Jerusalem en dan zou ze me de hele stad laten zien. Leuk en handig! De jongste zoon van de 4 broers, laten we hem dungetje noemen, zat aan mijn andere kant, is 17 jaar en vond het erg interessant om met iemand uit Nederland te praten: 'het je ooit coke op?'. Op mijn beurt vond ik broer nummer 3 interessant die als officier in Gaza werkt (hij zit nog in het leger). Het eten was erg lekker en erg veel. Ik denk dat ik de rest van de week niet meer kan eten! Het was een hele lange avond met allemaal vreemde mensen, maar ik heb het heel gezellig gehad. Snel kijken wanneer ik naar Jerusalem kan dus!
Het was eigenlijk een dag van niks, want als het hier regent ligt alles stil. 'Je gaat toch niet naar buiten met deze kou én regen? Misschien smelt je wel!' :P Het werd dus een kamer opruim dag. Nu kan ik de vloer weer zien. Dat heeft wel wat. 's Avonds heb ik weer een film gekeken met Yafit, maar die hield halverwege ermee op. Niet zo erg, het was al laat geworden.
Toen ik zaterdag ochtend wakker werd onweerde het nog steeds. Bah! Ik heb het gevoel dat dit kleine bungalowtje van mijn opa en oma elk moment om kan waaien of overstromen door de hoeveelheid regen. 's Middag was er zelfs hagel! Een heel nieuw fenomeen voor mijn neefje en nichtje. Vandaag was de verjaardag van Yannick. Hij werd 80 jaar en vierde het met al zijn familie en vrienden. Iedereen had dus iets moois aangetrokken en Chen nam zijn gezin en mij met opa en oma mee in een busje naar Netanya. Chen hoefde helemaal geen gas te geven, de wind blies ons vooruit. Het feest was in een Marokkaans restaurant dat Yannick had afgehuurd. Het heette Marakesh. Origineel. Er waren ongeveer 45 mensen en ik kende bijna niemand, maar iedereen was erg aardig.
Ik zat aan de tafel met de klein'kinderen'. Dat bestond uit 4 broers, waarvan 2 met aanhang en 1 broer en zus. Ik zat naast dingetje, die iets heeft met dongetje. Ik weet de namen misschien niet meer, maar de familiecontructie wel. En dat is al heel wat in deze familie! Dingetje was erg aardig en vertaalde een aantal speeches voor me. Ze nodigde me ook uit bij haar thuis in Jerusalem en dan zou ze me de hele stad laten zien. Leuk en handig! De jongste zoon van de 4 broers, laten we hem dungetje noemen, zat aan mijn andere kant, is 17 jaar en vond het erg interessant om met iemand uit Nederland te praten: 'het je ooit coke op?'. Op mijn beurt vond ik broer nummer 3 interessant die als officier in Gaza werkt (hij zit nog in het leger). Het eten was erg lekker en erg veel. Ik denk dat ik de rest van de week niet meer kan eten! Het was een hele lange avond met allemaal vreemde mensen, maar ik heb het heel gezellig gehad. Snel kijken wanneer ik naar Jerusalem kan dus!
