Gam ani Danni!

Maandag begonnen we dus met werken. De helft van de mensen in elk geval, waar ik gelukkig bij hoorde, want ik moest echt iets te doen hebben nou. Om 7 uur ging de wekker. Auch, dat is lang geleden :( Duurde even voordat ik mijn bed uit kwam en naar het kantoor sjokte. Daar stond Dana (gelukkig!) om ons naar de kinderhuizen te begeleiden. Ik werd als eerste afgezet bij de kinderen van 2 tot 3 jaar. Ze kunnen heel veel zelf, maar luisteren nog wel naar wat je zegt. Ik begrijp de meeste dingen die ze zeggen, maar het is erg lastig om te antwoorden. Met de leidsters heb ik het ook goed getroffen. De hoofdleidster is 25 en de andere 2 zijn jonger. Ze spreken Engels, maar ik heb ze gevraagd eerst Hebreeuws tegen me te spreken en pas te vertalen als ik erom vraag. Het werkt goed, maar ik moet er nog even inkomen.

Er zit een meisje in de groep die ook Danni heet. Ze vroeg steeds naar zijn naam, dus zei ik: ik ben ook Danni. En dan zei ze: nee, nee, je begrijpt me niet, ik heet Danni, hoe heet jij? :P We hebben samen ontbeten, gespeeld, in een kring gezeten, een muziekles gehad, gewandeld, gelunched en gekleid. Toen was het tijd voor een dutje en moesten alle kinderen omgekleed worden. Om 1 uur waren ze onderweg naar bed en mocht ik vertrekken. Mijn werkdag was afgelopen. Ik vertrok naar de eetzaal waar ik met de anderen had afgeproken om verhalen uit te wisselen. Omdat we de rest van de dag wéér niks te doen hadden zijn we er 2 uur blijven hangen. Terug in mijn kamer gingen Lior en ik corps bride kijken, maar halverwege viel ze in slaap. Moe van de kinderen!!!

Avondeten was weer brood, pita en hummus en cornflakes, maar het is wel elke keer gezellig omdat we dan met de hele groep bij elkaar zijn. Het eten is elke keer binnen 5 minuten weg, omdat de Russen blijkbaar altijd honger hebben. 's Avonds kwamen er een aantal mensen naar onze kamer om 'Komt een vrouw bij de dokter' te kijken. Kim heeft de film en had er wat over verteld. Na deze film was echt iedereen moe. Optijd naar bed dus!