Ich bin Schnappie...
Door: Danni Reches
Blijf op de hoogte en volg Daantje
12 Januari 2011 | Israel, Jeruzalem
Maandag was ons eerste uitstapje. We pasten met zijn allen net in de bus om half 8 vertrokken we al. We gingen eerst naar een berg (waarvan ik de naam straks op ga zoeken :P). Ik was ontzettend blij dat ik niet hoefde te rijden, want we kringelde de berg helemaal op met enge bochten, zonder vangrails. Halverwege hebben we bijna een fietser aangereden (lees: van de berg afgereden) én een auto geraakt. Gelukkig was het uitzicht het waard. Het was een hoge berg met een mooi uitzicht op de vallei aan de ene kant, waar koning Salomon zelfmoord gepleegd zou hebben en natuurlijk ook in '48 veel gevochten is. Aan de andere kant kon je Janin in de West Bank zien liggen en de 'green line', de weg waarlangs het leger patrouillerd die langs de grens van de West Bank loopt. Op de berg hebben we een uurtje gewandeld en we kregen een 'snackbag'. Met repen chocola, sapjes, fruit en snoepjes. We waren net kleine kinderen: we ruilden snoep met iedereen en propten het naar binnen, maar het was erg gezellig.
We gingen nu een half uurtje verder rijden met de bus en kwamen aan in Beit She'an. Daar hebben ze een enorme opgraving van een Romeinse stad, die bijna intact was. Het is ooit een spookstad geworden doordat het getroffen was door een aardbeving, waarna iedereen het vergeten was. We hebben een theater gezien, de basis van 2 tempels, de hoofdstraat met winkels, het badhuis, veel mozaiek en zuilen en we hebben met zijn allen op het authentieke Romeinse toilet gezeten :P. We zijn daar ook een heuvel opgeklommen (vermoeiden, maar mogelijk) om van het uitzicht te genieten. We konden de hele Romeinse stad zien en aan de andere kant de kale heuvels die niets anders betekenen dan het begin van Jordanie.
We vertrokken met zijn allen naar een parkje waar we konden lunchen. Het was er mooi met een watervalletje. Dana had schnitzels en pita met hummus voor ons geregeld. De Russen vielen het voedsel echter zo snel aan, dat er uiteindelijk 2 mensen waren die helemaal niets te eten hadden. Álles was weg. Geen kruimel was over. Alsof een hevige storm alles had weggeblazen in 10 minuten. :O Ik had gelukkig wel een normale portie te pakken kunnen krijgen.
Tijd om weer de bus in te gaan naar onze laatste bestemming: Ramat Gader. Daar hebben ze een krokodillen boerderij en hot springs. Ik ging met MAtt, Becky, Kate en Hayley eerst naar de krokodillen. Ze hadden ook een hoop andere dieren. Enorme slangen en bavianen. We liepen langs verschillende kooien met kleine alligators en dat viel me tegen. Ik dacht dat we uit de boerderij waren toen er ineens een enorme krokodil maar 50 centimeter van me vandaan lag te niksen en begon te gapen. Waah! Ik had niet gezien dat we ik een tuin liepen met een laag hekje om de enorme beesten van het pad af te houden. Het waren er wel 20. Allemaal lui. Wel interessant. We kwamen bij de échte uitgang langs een open theatertje waar een papegaaien (toeki in Hebreeuws) show werd gehouden in een paar minuten. Dat gingen we even bekijken. Er was een man die de papegaaien had getraind om te tellen, te dansen, puzzels te maken, te fietsen, te skaten en verzin het maar! Het was hilarisch en de vogels leken er plezier in te hebben.
Toen we de hele dierenafdeling hadden gehad was ik klaar voor een duik in de hot springs. Het rook er inderdaad naar rotte eieren (zwavel), maar het water was heerlijk, het was 27 graden. Daarom mocht je er maar 20 minuten lang in, anders is het niet gezond meer. 20 minuten was wel veel te kort. Ik wilde niet uit het bubbelbad! Met de belofte van een frietje en een drankje met ben ik er toch uitgekomen. Lekker ontspannen en nog gloeiend van het water genoot ik van mijn frietje. Terug in de bus bleek dat ik wat gemist had. 1 jongen had niet begrepen dat hij een zwembroek nodig had en was er met zijn spijkerbroek ingegaan, waarna hij eigenlijk de bus niet meer in mocht. Ook bleek dat Eitan over het hekje van de krokodillen heen was gesprongen en er eentje geschopt/getikt had en gillend weer terug het pad opgegaan was. Dat vertelde Charlie door de microfoon in de bus en hij liet het ook vertalen naar het Russisch, zodat echt iedereen het wist. Toen kwam Eitan de bus in en zei: vertel het maar aan niemand...
We begonnen aan onze reis terug. Iedereen was behoorlijk uitgeput en viel in slaap. We hadden ook honger gekregen, maar hadden echt geen zin in het brood wat we elke avond krijgen. Gelukkig had Dana dat door en is ze voor iedereen pizza gaan halen. In paren kregen we een doos. Ik en MAtt deelde de pizza terwijl we weer een film van onze lijst gingen kijken: apocalypse now. Ik stopte hem op 10 uur al, omdat we beide in slaap vielen. Meteen in slaap gedonderd!
We gingen nu een half uurtje verder rijden met de bus en kwamen aan in Beit She'an. Daar hebben ze een enorme opgraving van een Romeinse stad, die bijna intact was. Het is ooit een spookstad geworden doordat het getroffen was door een aardbeving, waarna iedereen het vergeten was. We hebben een theater gezien, de basis van 2 tempels, de hoofdstraat met winkels, het badhuis, veel mozaiek en zuilen en we hebben met zijn allen op het authentieke Romeinse toilet gezeten :P. We zijn daar ook een heuvel opgeklommen (vermoeiden, maar mogelijk) om van het uitzicht te genieten. We konden de hele Romeinse stad zien en aan de andere kant de kale heuvels die niets anders betekenen dan het begin van Jordanie.
We vertrokken met zijn allen naar een parkje waar we konden lunchen. Het was er mooi met een watervalletje. Dana had schnitzels en pita met hummus voor ons geregeld. De Russen vielen het voedsel echter zo snel aan, dat er uiteindelijk 2 mensen waren die helemaal niets te eten hadden. Álles was weg. Geen kruimel was over. Alsof een hevige storm alles had weggeblazen in 10 minuten. :O Ik had gelukkig wel een normale portie te pakken kunnen krijgen.
Tijd om weer de bus in te gaan naar onze laatste bestemming: Ramat Gader. Daar hebben ze een krokodillen boerderij en hot springs. Ik ging met MAtt, Becky, Kate en Hayley eerst naar de krokodillen. Ze hadden ook een hoop andere dieren. Enorme slangen en bavianen. We liepen langs verschillende kooien met kleine alligators en dat viel me tegen. Ik dacht dat we uit de boerderij waren toen er ineens een enorme krokodil maar 50 centimeter van me vandaan lag te niksen en begon te gapen. Waah! Ik had niet gezien dat we ik een tuin liepen met een laag hekje om de enorme beesten van het pad af te houden. Het waren er wel 20. Allemaal lui. Wel interessant. We kwamen bij de échte uitgang langs een open theatertje waar een papegaaien (toeki in Hebreeuws) show werd gehouden in een paar minuten. Dat gingen we even bekijken. Er was een man die de papegaaien had getraind om te tellen, te dansen, puzzels te maken, te fietsen, te skaten en verzin het maar! Het was hilarisch en de vogels leken er plezier in te hebben.
Toen we de hele dierenafdeling hadden gehad was ik klaar voor een duik in de hot springs. Het rook er inderdaad naar rotte eieren (zwavel), maar het water was heerlijk, het was 27 graden. Daarom mocht je er maar 20 minuten lang in, anders is het niet gezond meer. 20 minuten was wel veel te kort. Ik wilde niet uit het bubbelbad! Met de belofte van een frietje en een drankje met ben ik er toch uitgekomen. Lekker ontspannen en nog gloeiend van het water genoot ik van mijn frietje. Terug in de bus bleek dat ik wat gemist had. 1 jongen had niet begrepen dat hij een zwembroek nodig had en was er met zijn spijkerbroek ingegaan, waarna hij eigenlijk de bus niet meer in mocht. Ook bleek dat Eitan over het hekje van de krokodillen heen was gesprongen en er eentje geschopt/getikt had en gillend weer terug het pad opgegaan was. Dat vertelde Charlie door de microfoon in de bus en hij liet het ook vertalen naar het Russisch, zodat echt iedereen het wist. Toen kwam Eitan de bus in en zei: vertel het maar aan niemand...
We begonnen aan onze reis terug. Iedereen was behoorlijk uitgeput en viel in slaap. We hadden ook honger gekregen, maar hadden echt geen zin in het brood wat we elke avond krijgen. Gelukkig had Dana dat door en is ze voor iedereen pizza gaan halen. In paren kregen we een doos. Ik en MAtt deelde de pizza terwijl we weer een film van onze lijst gingen kijken: apocalypse now. Ik stopte hem op 10 uur al, omdat we beide in slaap vielen. Meteen in slaap gedonderd!
