Rare dude #12
Door: Danni Reches
Blijf op de hoogte en volg Daantje
12 Januari 2011 | Israel, Jeruzalem
Zondag ben ik naar klas gimmel gegaan. Dat was best interessant. Maar ook erg lastig! Ik begreep meestal waar het gesprek over ging (alles was helemaal in het Hebreeuws), maar lang niet alle woorden. We hebben een spel gespeeld. We moesten iets op een blaadje schrijven wat niemand van ons wist en dan las de lerares de blaadjes voor en moesten we samen raden wie het had geschreven. Ook weer helemaal in het Hebreeuws. Ik had opgeschreven: mijn vader komt uit Israel, maar hij spreekt thuis geen Hebreeuws. Zo vielen er maar 2 mogelijkheden van de 8 in onze klas af en duurde het even voor ze het goed geraden hadden.
Vervolgens deden we een test van een uurtje, zodat de lerares weet hoe ver iedereen is. De niveau's van iedereen in deze klas zijn heel verschillend. Er zijn er 3 die native speakers zijn, maar niet kunnen lezen of schrijven, een paar die naar een joodse middelbare school zijn gegaan en een paar die alles zo ongeveer zelf hebben aangeleerd. De test was lastig, terwijl de rest het best ok vond. Twijfel, twijfel... moet ik in deze klas blijven?
Hierna kwam een discussie half uurtje. Eitan kwam met het modernde zionisme en wat hij daarvan van vond. In het Hebreeuws natuurlijk. Dat maakte weer een hoop voor me goed, want ik begreep een heleboel. Halverwege de les kwam Raquel binnen. Jeej! Alle papieren zijn eindelijk rond, ze komt in Yagur ulpan doen. Leuk om af en toe iemand te zien uit de bewoonde wereld, de kibbutz is toch een eiland. Ze blijf ik ook op de hoogte van de laatste roddels op de uni.
Bij het avondeten kwamen we een nieuwe jongen tegen. We dachten dat hij een nieuwe ulpanist uti Frankrijk was, maar het bleek een Belg te zijn die soldaat is en in Yagur woont. Hij heeft niet eens hier in Yagur ulpan gedaan, maar in Ramat Yochanan, waarover we nog even geklets hadden, omdat die kibbutz naast die van mijn familie ligt. Maar: wat deed hij dan aan onze eettafel? Rare gast... Wel uitgenodigd om een film te kijken. MAtt en ik gingen A clockwork orange kijken. We hadden een lijst gemaakt me films die we wilden zien, dat betekent dat we elke week minimaal 2 films moeten zien. Dus zijn we alvast begonnen. De gast ging met ons mee, maar vertrok weer na 20 minuten. De film was goed!
Vervolgens deden we een test van een uurtje, zodat de lerares weet hoe ver iedereen is. De niveau's van iedereen in deze klas zijn heel verschillend. Er zijn er 3 die native speakers zijn, maar niet kunnen lezen of schrijven, een paar die naar een joodse middelbare school zijn gegaan en een paar die alles zo ongeveer zelf hebben aangeleerd. De test was lastig, terwijl de rest het best ok vond. Twijfel, twijfel... moet ik in deze klas blijven?
Hierna kwam een discussie half uurtje. Eitan kwam met het modernde zionisme en wat hij daarvan van vond. In het Hebreeuws natuurlijk. Dat maakte weer een hoop voor me goed, want ik begreep een heleboel. Halverwege de les kwam Raquel binnen. Jeej! Alle papieren zijn eindelijk rond, ze komt in Yagur ulpan doen. Leuk om af en toe iemand te zien uit de bewoonde wereld, de kibbutz is toch een eiland. Ze blijf ik ook op de hoogte van de laatste roddels op de uni.
Bij het avondeten kwamen we een nieuwe jongen tegen. We dachten dat hij een nieuwe ulpanist uti Frankrijk was, maar het bleek een Belg te zijn die soldaat is en in Yagur woont. Hij heeft niet eens hier in Yagur ulpan gedaan, maar in Ramat Yochanan, waarover we nog even geklets hadden, omdat die kibbutz naast die van mijn familie ligt. Maar: wat deed hij dan aan onze eettafel? Rare gast... Wel uitgenodigd om een film te kijken. MAtt en ik gingen A clockwork orange kijken. We hadden een lijst gemaakt me films die we wilden zien, dat betekent dat we elke week minimaal 2 films moeten zien. Dus zijn we alvast begonnen. De gast ging met ons mee, maar vertrok weer na 20 minuten. De film was goed!
