Snoepdag

Zondag was er geen school, zoals normaal zou moeten. Vandaag was namelijk de echte poerim dag. De leraressen hadden dus vrij en wij geen les. Maar Amit gaf ons natuurlijk ook geen dag vrij. We moesten werken. Dat vonden Araya en ik helemaal geen probleem, omdat de kinderen vandaag verkleed naar het werk komen en dat is leuk om mee te maken. ’s Morgens werden de kinderen gebracht door hun opa’s en oma’s in plaats van hun ouders en die bleven een uurtje om Haman oren met ons te maken. Tijdens het spelen kleedden we de kinderen één voor één om in een koe. We hadden zwarte broekjes met een staart en haarbanden met koeienoren. De ouders hadden de opdracht gekregen om vlekken op een wit shirt te plakken of te naaien. We hadden tijdens de wandeling dus een hele kudde koeien door de kibbutz gewandeld.

Ik had tijdens mijn werk de rode kap van mijn kostuum aan en de kinderen vonden het geweldig. Ze noemde me steeds kipa adoma en toen zei ik: nee, het is groenkapje, hoor! Waarna ze elkaar verward aankeken. Mmm, misschien zijn ze nog iets te jong voor die grappen. Op zondagen hebben de kids ook een gymles. Dat had ik ze nog nooit zien doen, maar het was hartstikke leuk. Ze danste en bewogen. Ze leren hoe ze verschillende delen van het lichaam kunnen bewegen. Het was hilarisch in de koeienpakjes.

Na het werk was ik van plan met Araya naar opa en oma te gaan in Usha en de kinderen te verrassen met wat snoep voor poerim. Ok, ik was ook heel benieuwd naar het pakketje uit Holland in cadeaupapier dat er was aangekomen en ik had wat was dat ik handgewassen wilde hebben. Araya voelde zich helaas veel te moe. Ze was gisterenavond ook nog uitgeweest. Ik wist dat oma te veel eten had gemaakt, omdat ze 2 gasten verwachtte en ik wilde me er niet vervelen om een zondag middag, dus ik besloot Yoel mee te nemen. Hij heeft een vriend in Ramat Yochanan, naast Usha en hij was erg blij dat ik heb uitnodigde. Ik gaf oma wat chocolaatjes en vertelde in het Hebreeuws over poerim in Yagur. Daarna heb ik Yoel een kleine tour gegeven en ben ik bij Chen naar binnen gegaan. Matar was verkleed als een flamenco danseres en Tidhar als peter pan. Ze namen het snoep blij aan en ik had ook wat chocolaatjes voor Chen.

Oma had bureka’s gemaakt voor het eten en Yoel heeft veel verhalen van mijn opa aangehoord, maar volgens mij vond hij dat wel interessant. Toen zijn we naar Ramat Yochanan gelopen en hebben we ook Yoel’s vriend verrast. Dat was een hele aardig jongen en ik heb er ook wat anderen ulpanisten van daar ontmoet. Misschien een keer een feestje samen? Chen had ons aangeboden terug naar Yagur te bregen en dit keer maakte hij het ook waar. We waren rond tienen terug in de kibbutz en ik ben er meteen naar bed gegaan.