Warm bier op de trap

Maandag weer een werkdag. Wel verwarrend hoor, als je hetzelfde programma hebt wekenlang en dan opeens je schema veranderd. Gelukkig was het weer niet saai op mijn werk. We verkleedden de kinderen weer als koeien en gingen in plaats van wandelen, langs de deuren van mensen in de kibbutz die ons op allerlei manieren helpen om ze een ‘geschenk’ te geven. Dat heeft ook met poerim te maken. We gaven ze de haman oren die we gisteren hadden gemaakt en koeien die de kinderen hadden ingekleurd. De man die ons elke dag onze dood met eten komt brengen en ook de timmerman is die houten speelgoed maakt kreeg een mandje. De vrouwen die onder ons gebouw werken en stoffen speelgoed maken kregen een mandje en ook de muziek- en gymlerares kregen wat.

Na het werk was ik geloof ik erg moe, of gewoon in een slechte bui. MAtt merkte het op en besloot me op een ‘date’ te nemen. Hij deed alsof hij deed wat hij op al zijn 1e dates doet. Hij liep met me naar de kolbo en kocht een warm blik bier voor me en toen gingen we op een trap zitten om het op te drinken, terwijl we elkaar vragen stelden zoals: liever nooit meer zien, of alles wat je aanraakt wordt blauw. Nouja, dat vrolijkte me wel op!