Armageddon

Vrijdag gewerkt. Vandaag waren we weer met z’n vieren en 15 kinderen, maar volgens mij zijn we er nu aan gewend. We doen alles veel sneller (nu nog beter :P ). De dag is op vrijdag een uurtje korter en dat kwam goed uit, want Joel, Araya en ik hadden plannen deze middag. We zouden naar Megiddo gaan. Dat is dus Armageddon. De plaats waar de Apocalyps zou moeten beginnen, die is maar 20 minuten met de auto van hier verwijderd. We konden een bus nemen die om 2.30 uur vertrok en er dan om 2.50 zou zijn of een bus die om 1.30 vertrok en er om 2.30 zou zijn. We kozen voor de langste weg die ons er het vroegst zou brengen, omdat het park om 5 uur dicht zou gaan. De 1e bus nam ons helemaal naar Afula en daar moesten we 20 wachtten op de volgende die ons een stukje terug, naar Megiddo bracht. In de 20 minuten die we moesten wachtten, vroegen we ons af wat we eigenlijk aan het doen waren, omdat de bussen op de shabbat vroeg stoppen met rijden en we geen geld hadden voor een taxi :O. We besloten toch maar gewoon naar Megiddo te gaan…

Daar aangekomen, om 2.30, kwamen we erachter dat het park op vrijdagen al om 4 uur sluit. Terwijl we de terugweg aan het discussiëren waren in het souvenirwinkeltje, zei het meisje achter de kassa: ‘ik kan jullie om 4 uur wel meenemen naar een busstop waar de laatste bussen dan nog langsrijden.’ Gered! We hadden nu anderhalf uur om de heuvel op en rond te rennen. We zagen er wat ik een paar jaar terug al zag met familie: resten van een paleis, paardenstallen, graansilo en het ‘verbazingwekkende meesterwerk’: de watertunnel. We hebben wat leuke foto’s kunnen maken! In een uur hadden we alles gezien, ondanks de 2 bussen vol Chinezen (?) die deden alsof we superbesmettelijk waren: ze droegen kapjes voor hun mond en liepen met een grote boog om ons heen. Nu konden we nog een filmpje bekijken over de geschiedenis van deze plek en toen stonden we om 4 uur klaar om met de caissière mee te gaan. Die moest eerst nog even haar hond vinden. Het was een supervette, kleine buldog die me op de achterbank steeds met z’n enorme ogen aankeek, waarna ik hem wel moest aaien. Ze zette ons af in het midden van een snelweg bij een betonnen busstop. Zo eentje waar je alleen soldaten langs ziet staan. Maar: de bus die we nodig hadden kwam en bracht ons rechtstreeks naar Yagur.

Ondanks het wonder dat shabbat heet, hebben we kunnen doen wat we wilden. We hebben geluk gehad! In Yagur rond 5 was het tijd voor een ijsje, want het weer was weer eens prachtig. In het cafeetje hebben we weer een nieuwe smaak ijs geprobeerd, terwijl we in de hangmatten in de zon lagen :D . Voor het eten heb ik nog even in het kantoor gezeten en daar heb ik met Araya shabbat kaarsen aangestoken. Samen zijn we naar de eetzaal gegaan, die alleen op vrijdagen ’s avonds open is. Er was niet veel te beleven, want bijna iedereen vertrekt in het weekend naar familie, maar ik niet: want ik had en date. Oz (call me Ozzie) die ik vorige week heb ontmoet in Ultrasound werd mijn vriend op facebook and we started talking ;) . Hij kwam me rond 8en ophalen en we gingen naar de bioscoop. We hebben de nieuwste film met Adam Sandler en Jennifer Aniston gezien (ik ben de naam vergeten!). Die was erg leuk en het was gezellig. Daarna hebben we samen wat gedronken en bracht hij me terug naar huis. Het was een geslaagde dag!

Note for my mum: hij is 19, komt uit een kibbutz, is onderweg naar het leger, rijdt de auto van zijn pa, heeft een beugel en is een beetje verlegen. Geen zorgen!