Pesach

Maandag was het dus de 1e dag van pesach. Zoals alle joodse feestdagen begint die pas echt als de zon ondergaat. ’s Morgens heb ik dus gewoon gewerkt. We hebben tijdens de kring Moshe weer tevoorschijn gehaald en wat liedjes gezongen. Eén liedje heeft in het refrein: de lente zal arriveren, en pesach komt. Lente in het Hebreeuws is aviv. En dat is een veel voorkomende naam in Israel. Het meisje Aviv in het kinderdagverblijf werd dus helemaal gek gemaakt, omdat ze dacht dat ze steeds haar naam hoorde. De kinderen aten hun laatste pita en schnitzels van deze week, omdat je de hele week van pesach geen meel, of rijzend spul wat in brood zit, hoort te eten. Vanaf vanavond dus alleen maar matzes.

Na het werk werd ik opgehaald door Yafit, oma en Shani. Ze hadden wat laatste inkopen gedaan en waren klaar om aan de slag te gaan in de keuken. Behalve oma, die had gisteren alles al voorbereid. ’s Avonds had iedereen iets nets aan (de seder met pesach is te vergelijken met het kerstdiner) en was er een extra tafel in de woonkamer gezet. Ook Liora kwam met ons mee-eten. We begonnen met het lezen van het boek, maar we deden lang niet alles. Ook was alles bij ons omgedraaid; de ouders stelden de vragen en de kinderen antwoorden. Ze hadden de antwoorden immers al op school geleerd. Opa moest natuurlijk nog een keer extra op alles ingaan, dat heb je met gepensioneerde leraren. Maar toen was het tijd om het eten aan te vallen. Er waren natuurlijk matzes met charoset en oma had gefilte fish gemaakt. Dat vond ik niks en Ofek keek verbaasd toe hoe oma de hele kop van de vis op at. Chen had iets met aardappels bereid en daar was zoete kip bij en allerlei groenten. Shani had het toetje zelf gemaakt: tiramisu! Het was dus een geslaagde maaltijd.

Nadat Chen de kids op bed had gelegd vroeg hij mij en Shani of we mee wilden naar een soort after party met zijn collega’s. We waren wel in voor een feestje en om wat nieuwe mensen te ontmoeten. Chen werkt in het avocado veld en hij werkt met jonge mensen, die bijvoorbeeld net uit het leger zijn. Chen zelf is toch al… 45? Het waren maar een paar mensen rond een kampvuurtje, maar er werd veel gedronken. Ook Chen en Shani dronken wat, maar ik vond het maar vreemd met mijn oom naast me :P. Maar: wel nieuwe, jonge mensen uit de kibbutz ontmoet.