Wadi Nisnas
Door: Danni Reches
Blijf op de hoogte en volg Daantje
12 Mei 2011 | Israel, Jeruzalem
Dinsdag ben ik weer naar school gegaan. Dat is nu toch wel belangrijk, omdat ik volgende week mijn mondelinge eindexamen heb en we oefenen nu ook veel voor de schrijftest van de 26e deze maand. En mijn broer zou waarschijnlijk toch in bed blijven liggen de halve dag, dus miste ik verder niet veel van het bezoek. Ik had tegen Amit gezegd dat hij me om 4 uur kon ophalen en dat deed hij. Met z’n drietjes gingen we weer op pad; dit keer naar Haifa. We begonnen bij de shuk (de markt), die was helaas voor de helft al dicht en mijn favoriete snoepwinkeltje ook. Toch heb ik nog wat broodjes en gedroogd fruit gescoord. Hierna gingen we met de auto (wat een luxe) naar de Arabische wijk van de stad en daar hebben we de ‘beste’ falafel van de stad geproefd en 2 flink volle dozen baklava gekocht, ook zeker een van de beste. Ik zei tegen de man die er werkte ‘shukran’ (dank je wel in het Arabisch) en die dacht meteen dat ik Arabisch sprak dus begon een heel verhaal te vertellen waar we niets van begrepen. Misschien volgend jaar als ik wat lessen heb gehad? Amit herkende alles in de stad, al ziet alles er natuurlijk nu net wat anders uit en Shai had deze delen van de stad nog niet gezien en vond het geloof ik ook wel leuk. We gingen weer verder (met de auto) naar de Baha’i tuinen en in de straat die aan de onderkant ervan loopt hebben we rondgewandeld opzoek naar de informatie die er verspreid op straat staat over de geschiedenis van deze plek. Toen was het tijd voor het avondeten en zijn we in deze mooie straat vol met (kerst)lichtjes en met zicht op de Baha’i tuinen gaan zitten. Na het eten hebben we nog even gedronken en gekletst, want we moesten het tot kwart voor tien volhouden tot de wedstrijd Barcelona- Real Madrid begon. We verhuisden naar een bar met een groot scherm waarop we de wedstrijd konden zien en dronken er een biertje bij. Volgens mij was dit het beste gedeelte van de dag! Toen kwam Oz ook bij ons zitten (dat was niet toevallig, maar afgesproken). Na de wedstrijd gingen paps en het broertje naar huis en bleef ik nog eventjes met Oz, die zie ik namelijk deze week niet meer, omdat ik in het weekend naar Eilat ga. Hij bracht me ook weer naar huis en dat was het einde van een goede dag.