6 petjes
Door: Danni Reches
Blijf op de hoogte en volg Daantje
12 Mei 2011 | Israel, Jeruzalem
Woensdag was mijn enige werkdag van deze week (maandag in Tel Aviv geweest en vrijdag zal ik in Eilat zijn). Het is nu al behoorlijk warm, dus tijdens de wandeling hadden alle kinderen een hoed of petje op. Dat irriteerde de tweejarigen natuurlijk alleen maar, dus toen ik zoals gewoonlijk achteraan liep verzamelde ik alle petjes die op de grond waren gegooid. Die zette ik op elkaar op mijn hoofd, zodat ik mijn twee handen nog vrij had om 2 kinderen die te langzaam lopen vooruit te duwen. Toen een van de kinderen me zag met 6 petjes op mijn hoofd zei ze: nee, dat kan niet hoor! Zo ben je helemaal niet mooi! :P Dank je wel, Neomi…
Na het werk ben ik weer opgehaald door mijn vader. In Usha heb ik toch maar eventjes geslapen, want na al dat rondlopen in de steden en school en werk was ik daar wel aan toe. Ik heb ook nog wat huiswerk gemaakt en een spel gespeeld met Shai. Ik heb ook nog thuis gegeten en toen bracht mijn vader me naar Haifa, naar Carmel center (lees: uitgaanscentrum van Haifa). Vanavond was er namelijk een feest voor Christina! Er waren veel mensen die ik van gezicht herkende van Christina’s facebook pagina (collega’s enzo) en ook veel nieuwe mensen die 2 weken geleden zijn begonnen met het nieuwe semester van de internationale school van de universiteit. Zo heb ik weer een hoop Amerikanen ontmoet, maar ook een Nederlandse jongen. Deze studenten zijn allemaal vrij slim: ze eindigen hier hun master in economie en rechten. Ik nam een taxi terug. Nu heb ik onderhand een vast nummer, een chauffeur die me niet probeert af te zetten, maar deze moest van ver voor me komen en dus koste het iets meer dan normaal. Nouja, niet zo heel erg. Het feest was het zeker waard!
Na het werk ben ik weer opgehaald door mijn vader. In Usha heb ik toch maar eventjes geslapen, want na al dat rondlopen in de steden en school en werk was ik daar wel aan toe. Ik heb ook nog wat huiswerk gemaakt en een spel gespeeld met Shai. Ik heb ook nog thuis gegeten en toen bracht mijn vader me naar Haifa, naar Carmel center (lees: uitgaanscentrum van Haifa). Vanavond was er namelijk een feest voor Christina! Er waren veel mensen die ik van gezicht herkende van Christina’s facebook pagina (collega’s enzo) en ook veel nieuwe mensen die 2 weken geleden zijn begonnen met het nieuwe semester van de internationale school van de universiteit. Zo heb ik weer een hoop Amerikanen ontmoet, maar ook een Nederlandse jongen. Deze studenten zijn allemaal vrij slim: ze eindigen hier hun master in economie en rechten. Ik nam een taxi terug. Nu heb ik onderhand een vast nummer, een chauffeur die me niet probeert af te zetten, maar deze moest van ver voor me komen en dus koste het iets meer dan normaal. Nouja, niet zo heel erg. Het feest was het zeker waard!