Mondeling
Door: Danni Reches
Blijf op de hoogte en volg Daantje
22 Mei 2011 | Israel, Jeruzalem
Donderdag hadden we weer school (natuurlijk). The end is near! :P Zei onze lerares. Ze begreep niet dat ze die zin in het Engels heel anders gebruiken. Zij bedoelde namelijk dat er nog maar 6 les dagen te gaan waren. Ze had ons weer een hoop te leren. Zoals de passieve werkwoorden. Fijn, die begreep ik in het Latijn ook nooit… Misschien snap ik het na een hoop huiswerk. Gelukkig is het geen onderwerp op de test. Nadat ze het 2 uur lang heeft geprobeerd uit te leggen, was het tijd voor: de mondelinge eindtest. Waaah!!! Zenuwen! Ik had natuurlijk wel een verhaaltje voorbereid en ik wist ook al ongeveer wat de vragen zouden zijn. Maar dan waren er nog de werkwoorden die je ter plekken moest vervoegen naar verleden en toekomstige tijd. Gelukkig waren er 13 anderen voor me en die zeiden dat het heel simpel was. Nou, daar ging ik dan. De baas van de leraressen en de lerares van klas gimmel wisten blijkbaar dat mijn vader een kibbutznik was en mijn moeder ook een vrijwilliger was. Daar ging mijn hele test dus over. So much voor mijn verhaaltje… Maar het ging wel lekker. Toen vroegen ze me of ik hun kon uitnodigen voor mijn verjaardag feest (zogenaamd) en dat kon ik ook. Maar toen waren er inderdaad de werkwoorden. Bah! Dat ging uber-slecht… Ik wist niet alleen de betekenis van de werkwoorden niet, ik had er gewoonweg nog nooit van gehoord. Ik kon ze dus niet plaatsen en kon ze niets vertellen. Ik probeerde het zo snel mogelijk te vergeten.
De middag ging snel voorbij, omdat ik met Daniel een paar (lees: een aantal) afleveringen van supernatural heb gezien. Ik denk toch dat we het niet gaan halen om alles te zien voordat ik vertrek. Ik maakte het met hem goed door hem wat dropjes te geven :P. ’s Avonds kwam Oz me weer ophalen en vroeg me natuurlijk naar de test. Hij had me namelijk een beetje geholpen met het voorbereiden van mijn verhaal, dat ik uiteindelijk niet nodig had. We gingen weer naar Maidler’s in Haifa, want daar vragen ze niet om een id, dus worden we niet geweigerd. Nu had ik energie van de middag dutjes die ik had gedaan en bleven we een tijdje in de stad. Als ik daar morgen maar geen spijt van krijg…
De middag ging snel voorbij, omdat ik met Daniel een paar (lees: een aantal) afleveringen van supernatural heb gezien. Ik denk toch dat we het niet gaan halen om alles te zien voordat ik vertrek. Ik maakte het met hem goed door hem wat dropjes te geven :P. ’s Avonds kwam Oz me weer ophalen en vroeg me natuurlijk naar de test. Hij had me namelijk een beetje geholpen met het voorbereiden van mijn verhaal, dat ik uiteindelijk niet nodig had. We gingen weer naar Maidler’s in Haifa, want daar vragen ze niet om een id, dus worden we niet geweigerd. Nu had ik energie van de middag dutjes die ik had gedaan en bleven we een tijdje in de stad. Als ik daar morgen maar geen spijt van krijg…
