2 meiden in een rubberbootje

Maandag 30 mei (zodat jullie weer weten op welke dag ik zit). Ik had eerder aan Rami, de baas van de opgravingen, gevraagd of er een vriendin van me mee kon graven voor een dagje. Hij zei graag, want we zijn maar met een klein groepje. Christina uit Haifa had dus in het midden van de nacht een auto gehuurd om hier om 5.30 te zijn. Hier stapte ik in haar auto en reden we samen naar Beit Saida. We hadden veel te kletsen, ondanks de vroegte. Ze had er erg veel zin in.

We hebben gedaan wat we tot nu toe altijd al hadden gedaan. Emmers met zand gevuld en stenen weggegooid en soms er wat tussenin gevonden. Christina schreeuwde zowat elke keer als ze een potscherf vond, wat dus elke 5 minuten was. Het was erg gezellig om naast elkaar te graven. En toen: vonden we iets. Maar ik mag niet zeggen wat... Het was super cool en ook best wel een beetje smerig. Christina en ik waren de vinders van de dag. We stopten vandaag al om 10.30 (ipv 12.30), want we gingen met de hele groep raften op de Jordaan! Christina had de juiste dag uitgekozen om mee te doen. We gingen samen een rubberbootje in en klunsten wat met de peddels. We werden door Dan en Darby ingehaald en zelfs door Vin en zijn moeder. We draaiden een hoop rondjes en kwamen zelfs vast te zitten aan de top van een watervalletje. Haha, het was ontzettend gezellig. Ik klaagde over het stof, de zonnebrand creme en het water, waardoor ik me ontzettend smerig voelde. Christina reageerde: ik weet wat je nodig hebt, een douche! En toen begon ze me helemaal nat te splashen met haar peddels. Ik was doorweekt en het water was koud! Het was toch wel lekker.

We reden weer terug met haar auto naar Ginosar en daar (nog steeds nat) hebben we gelunched. Daarna moest ze helaas weer terug, ze had een belangrijke meeting in Haifa om 4 uur. Het was erg leuk geweest en in de komende 3 weken moeten we nog veel samen doen, zoals naar de dierentuin in Jerusalem en een nieuwe tapas plaats in Haifa.

's Middags heb ik een dutje gedaan en om 4 uur weer pottery reading gedaan. We telden en benoemden alles en verdeelden de stukken die niet bewaard zullen worden onder elkaar. Voor iedereen een stukje 3000 jaar oude pot als ik terug ben dus! Het avondeten lijkt steeds beter te worden, het is bijna onmogelijk. Na het eten hadden we vandaag geen lezing, omdat er geen professoren waren, dus konden we lekker buiten ons gebouw in de hangmatten relaxen en op tijd naar bed.