Kaas...
Door: Danni Reches
Blijf op de hoogte en volg Daantje
01 Juni 2011 | Israel, Jeruzalem
Zondag stond ik optijd op, zodat ik kon ontbijten in het hotel en omdat ik weer naar Tiberias moest. Vanuit daar ging ik met de bus naar Tsfat, waar ik om 1.30 Yoel zou ontmoeten. Blijkbaar reed de bus van Tiberias naar Tsfat langs Ginosar. Als ik dat had geweten... Na een uurtje kwam ik aan in de stad die klein Jeruzalem wordt genoemd, vanwege het oude karakter en de vele orthodoxe joden die er wonen. Het staat bekend om de kunstenaars kolonie die ze er hebben. Er wordt vooral kunst gemaakt dat met het jodendom en de kabbalah te maken heeft. Het leek me dus de moeite waard om te bekijken en Yoel ook, dus die zou me vergezellen. Net toen hij me belde dat hij er was, stopte mijn bus naast hem.
Hij heeft ene baan aangeboden gekregen van HP, maar moet zelf een werkvisa regelen (wat erg moeilijk is als je niet joods bent in Israel). Hij is dus de hele tijd een beetje zenuwachtig of het hem wel gaat lukken of niet. We liepen naar de oude wijk van de stad en kwamen alleen maar orthodoxe joden en wat toeristen tegen. We liepen door de kleine, kronkelende straatjes en gingen af en toe bij een winkeltje of open galerei naar binnen. Ik zocht een mezuza en een chanoekia. Ik vond alleen de eerste, maar hij is erg mooi. We zagen een filmpje over de gechiedenis van de stad in een museumpje waar ze ook wat opgravingen onder het gebouw hadden gedaan. Dat was interessant. We gingen zelfs naar, en dit geloof je nooit, een kaashuis. Juist: een plaats waar men zelf kaas maakt die je dan kan proeven en kopen. De man die ons welkom heette was erg enthousiast en er was geen speld tussen te krijgen, dus kreeg ik allerlei kazen mijn keel ingedouwd. Gouda, parmezaan, ricotta en veel meer. Zelfs chalva, maar die was wel lekker. Ik heb er een stuk van gekocht voor opa. We spraken met de man in het Hebreeuws en ik legde aan hem uit dat Gouda een plek in Nederland is en dat de kaas daar vandaan komt. Dat wist hij niet en vond hij erg interessant, dus goot ook hele warme modderkoffie mijn keel in :P.
Het was dus tijd voor falafel om die rare smaken, waar ik nu opnieuw over na moet denken, weg te krijgen. Na de lunch liepen we meer straatjes af en kwamen we bij een heel mooi gerestaureerd huis met verschillende kunstwinkeltjes erin. Op de begane grond werd er wat uitgelegd over wat kabbalah is, op de eerste verdieping was een Franse kunstenares die joodse-Afrikaanse kunst maakte en ons uitnodigde voor een workshop die ze wekelijks heeft. Op de derde verdieping was een klein Frans vrouwtje die samen met haar man schilderijen maakt en verkoopt. Alles heeft slaat terug op het jodendom. Er was een schilderij van een foetus (ieuw) die op zijn huid alle letters van het Hebreeuwse alfabet heeft. Blijkbaar weten babys in de buik alles, maar dan komt er een engel en die raakt ze aan, waardoor ze alles vergeten. En als je dan de torah enzo studeerd dan krijg je alles weer terug. Nouja, dat is een voorbeeld, maar ze gaf ons een hele rondleiding. Yoel kocht een schilderijtje met een muzieknoot erop en ik een kaart waarin heel mooi alle feestdagen van het joodse jaar in verwerkt zijn.
We hebben een hoop foto's gemaakt en nog veel veel meer winkels gezien. om 7.15 ging de laatste bus terug naar Ginosar, dus om 7 uur zijn we naar de bushalte gerend. Ik haalde het nog net en Yoel's bus naar Haifa zou ook snel komen. Ik wenste hem succes met zijn visa en we zullen elkaar weer zien voordat een van ons vertrekt.
Hij heeft ene baan aangeboden gekregen van HP, maar moet zelf een werkvisa regelen (wat erg moeilijk is als je niet joods bent in Israel). Hij is dus de hele tijd een beetje zenuwachtig of het hem wel gaat lukken of niet. We liepen naar de oude wijk van de stad en kwamen alleen maar orthodoxe joden en wat toeristen tegen. We liepen door de kleine, kronkelende straatjes en gingen af en toe bij een winkeltje of open galerei naar binnen. Ik zocht een mezuza en een chanoekia. Ik vond alleen de eerste, maar hij is erg mooi. We zagen een filmpje over de gechiedenis van de stad in een museumpje waar ze ook wat opgravingen onder het gebouw hadden gedaan. Dat was interessant. We gingen zelfs naar, en dit geloof je nooit, een kaashuis. Juist: een plaats waar men zelf kaas maakt die je dan kan proeven en kopen. De man die ons welkom heette was erg enthousiast en er was geen speld tussen te krijgen, dus kreeg ik allerlei kazen mijn keel ingedouwd. Gouda, parmezaan, ricotta en veel meer. Zelfs chalva, maar die was wel lekker. Ik heb er een stuk van gekocht voor opa. We spraken met de man in het Hebreeuws en ik legde aan hem uit dat Gouda een plek in Nederland is en dat de kaas daar vandaan komt. Dat wist hij niet en vond hij erg interessant, dus goot ook hele warme modderkoffie mijn keel in :P.
Het was dus tijd voor falafel om die rare smaken, waar ik nu opnieuw over na moet denken, weg te krijgen. Na de lunch liepen we meer straatjes af en kwamen we bij een heel mooi gerestaureerd huis met verschillende kunstwinkeltjes erin. Op de begane grond werd er wat uitgelegd over wat kabbalah is, op de eerste verdieping was een Franse kunstenares die joodse-Afrikaanse kunst maakte en ons uitnodigde voor een workshop die ze wekelijks heeft. Op de derde verdieping was een klein Frans vrouwtje die samen met haar man schilderijen maakt en verkoopt. Alles heeft slaat terug op het jodendom. Er was een schilderij van een foetus (ieuw) die op zijn huid alle letters van het Hebreeuwse alfabet heeft. Blijkbaar weten babys in de buik alles, maar dan komt er een engel en die raakt ze aan, waardoor ze alles vergeten. En als je dan de torah enzo studeerd dan krijg je alles weer terug. Nouja, dat is een voorbeeld, maar ze gaf ons een hele rondleiding. Yoel kocht een schilderijtje met een muzieknoot erop en ik een kaart waarin heel mooi alle feestdagen van het joodse jaar in verwerkt zijn.
We hebben een hoop foto's gemaakt en nog veel veel meer winkels gezien. om 7.15 ging de laatste bus terug naar Ginosar, dus om 7 uur zijn we naar de bushalte gerend. Ik haalde het nog net en Yoel's bus naar Haifa zou ook snel komen. Ik wenste hem succes met zijn visa en we zullen elkaar weer zien voordat een van ons vertrekt.
