Genoeg gelegenheden voor feesten
Door: Danni
Blijf op de hoogte en volg Daantje
15 Maart 2013 | Israel, Haifa
Donderdag middag kwam Oz veel later dan gepland naar de universiteit, omdat zijn vader eerst met hem wilde lunchen. Het is moeilijk voor Oz om zijn tijd tussen mij, zijn vrienden en zijn familie te delen. Gelukkig was hij de rest van de middag bij mij. Ik heb hem de universiteit een beetje laten zien en zijn vader kwam ons na zijn werk ophalen en naar huis brengen. Toen we een film keken, is Oz in het midden in slaap gevallen.
Op vrijdag hebben we overdag gechilled en Django gekeken, een aanrader, wel erg lang. Chen had geregeld dat we ’s avonds met de hele familie uit eten gingen. We gingen naar een nieuw restaurant waar ze 5 verschillende Aziatische keukens hebben, het was erg lekker. Het etentje was voor Chen’s en mijn verjaardag en voor de trouwdag van opa en oma (53 jaar), Oz was er ook bij. De kinderen van Chen kunnen zich echter niet lang gedragen en op een gegeven moment renden ze overal rond, botsten tegen een serveerster op en Sinhar was zelfs even kwijt, tot een man zei: je bent je kind daar in de hoek vergeten. Oz en ik gingen vervolgens naar de universiteit, waar we waren uitgenodigd voor een feest in de dorms. Daarna zijn we ook nog naar de German Colony geweest voor een drankje in Fatoush, waar ze een ruimte hebben met alleen maar kussens. Het was een geslaagde avond.
Zaterdag hebben Oz en ik gepicknickt in een natuurpark bij een riviertje. We hadden lekkere dingen meegenomen die we opaten in het zonnetje (gnagnagna, ik hoorde iets over sneeuw in het noorden). Er waren ook wat ruines te zien van Ottomaanse gebouwen. Helaas kon niemand me vertellen wat het ooit was geweest. ’s Avonds zijn we nog naar Naharia gegaan voor een milkshake en een Belgische wafel. Op zondag is Oz weer vertrokken en ben ik naar Usha gegaan. Ik heb huiswerk gemaakt en ’s middags naar uni vertrokken voor een sollicitatiegesprek bij IFLAC. Een organisatie die ‘peace culture’ promoot in de hele wereld. Ik ben aangenomen! Ik ben nu officieel de assistente van Ada Aharoni, een Joodse vrouw van Egyptische afkomst die professor literatuur was aan de universiteit van Jeruzalem en de Shimon Peres prijs heeft gewonnen en dit jaar is genomineerd voor de Nobel prijs voor de vrede :D. Ik schrijf emails voor haar, promoot IFLAC dmv de sociale media en moet de website naar het Nederlands vertalen. ’s Avonds ben ik Judith uit Leiden tegen gekomen in de dorms. Zij studeert en woont hier ook! Wist ik niet… en ze woont in hetzelfde appartement als Amanda, die ik leerde kennen in de zomer. Kleine wereld.
Maandag was het weer tijd voor school, gelukkig viel mijn middagles uit. Ik dacht, ik bel Shai, de neef van Oz die hier werkt even, kijken of hij koffie wil drinken. Uiteindelijk eindigden we in een restaurant in de uni en kocht hij een enorme berg lunch voor me, waar ik nog 2 dagen van heb gegeten. Hij heeft me ook uitgenodigd om een keer bij hem thuis te komen eten (met vrouw en kinderen). Aardig van hem. Amanda had met overgehaald om ’s avonds salsa te komen dansen. Er worden op de uni lessen gegeven. Ik vond het leuk om een keer te proberen, maar met mijn linkervoeten zie ik mezelf niet verder komen dan de basis klas…
Dinsdag was mijn eerste dag bij mijn stage. Ik moest dus met de bus naar het huis van mijn baas. Ik had gisteren al precies uitgezocht hoe ik er moest komen. Dus ik stap in, vraag de chauffeur of hij me kan vertellen wanneer ik eruit moet en hij schreeuwt ineens: nee, nee, niet deze bus! Ga weg! Neem bus 27. Dus ik stap uit en snap er niks van. Deze bus komt maar 1 keer in het uur! En bus 27 komt helemaal niet naar de universiteit (???). Het was 10.30 en ik moest er om 11.00 zijn. Dus ik belde een madrich, maar die kende de plek helemaal niet en kon me niet helpen. Dus ging ik naar het kantoor van de internationale studenten om hulp te vragen. Daar kwamen ze erachter dat het adres dat ik had niet overeenkwam met de bushalte die mijn baas me had gegeven :O Het was nu 11.00 en ik besloot de vader van Oz te bellen, die met zijn auto in Haifa werkt. Die kon met nu niet brengen, maar hij stuurde een collega op me af. Deze collega heeft me uiteindelijk naar het juiste adres gebracht. Ik was er om 12.00 precies. Ada Aharoni: haha, ik heb per ongeluk de bushalte van mijn vorige woning gezegd. Ik heb met haar en een andere collega gewerkt tot 5 uur. ’s Avonds was het de verjaardag van Derek en Anna (iedereen hier is jarig in maart!) en dat werd gevierd in een bar.
Woensdag had ik de hele dag lessen. ’s Middags heb ik een pakketje gekregen van mijn ouders voor mijn verjaardag. Nouja, pakketje, het was een enorme doos! Hij was al opengescheurd door de douane en de pot pindakaas die erin zat was compleet gebroken. Alles in de doos ruikt nu naar calve pindakaas. ’s Avonds was er een feest voor het begin van het semester in de universiteit. Er was bier, pizza en een dj, best ok dus. Het was voor de internationale studenten en voor de Israëlis en ik heb met een hoop mensen gepraat en gedanst.
Donderdag had ik gelukkig maar 2 lessen, want ik moest nodig bijslapen. ’s Middags heb ik mijn kamer schoongemaakt. Ik voel groepsdruk in mijn appartement wat betreft schoonmaken, want die Arabische meisjes lijken elke dag alles schoon te maken! Ik heb ook de was gedaan en ben daarna met de bus naar Usha gegaan voor een ontspannen weekend. Onderweg ben ik een vrijwilliger tegengekomen uit Ramat Yochanan, naast Usha. Hij kwam uit Zweden en is net naar Israel verhuisd. Hij heeft me uitgenodigd om morgen avond naar de pub in Ramat Yochanan te gaan. Jullie horen daarover meer volgende week!
Op vrijdag hebben we overdag gechilled en Django gekeken, een aanrader, wel erg lang. Chen had geregeld dat we ’s avonds met de hele familie uit eten gingen. We gingen naar een nieuw restaurant waar ze 5 verschillende Aziatische keukens hebben, het was erg lekker. Het etentje was voor Chen’s en mijn verjaardag en voor de trouwdag van opa en oma (53 jaar), Oz was er ook bij. De kinderen van Chen kunnen zich echter niet lang gedragen en op een gegeven moment renden ze overal rond, botsten tegen een serveerster op en Sinhar was zelfs even kwijt, tot een man zei: je bent je kind daar in de hoek vergeten. Oz en ik gingen vervolgens naar de universiteit, waar we waren uitgenodigd voor een feest in de dorms. Daarna zijn we ook nog naar de German Colony geweest voor een drankje in Fatoush, waar ze een ruimte hebben met alleen maar kussens. Het was een geslaagde avond.
Zaterdag hebben Oz en ik gepicknickt in een natuurpark bij een riviertje. We hadden lekkere dingen meegenomen die we opaten in het zonnetje (gnagnagna, ik hoorde iets over sneeuw in het noorden). Er waren ook wat ruines te zien van Ottomaanse gebouwen. Helaas kon niemand me vertellen wat het ooit was geweest. ’s Avonds zijn we nog naar Naharia gegaan voor een milkshake en een Belgische wafel. Op zondag is Oz weer vertrokken en ben ik naar Usha gegaan. Ik heb huiswerk gemaakt en ’s middags naar uni vertrokken voor een sollicitatiegesprek bij IFLAC. Een organisatie die ‘peace culture’ promoot in de hele wereld. Ik ben aangenomen! Ik ben nu officieel de assistente van Ada Aharoni, een Joodse vrouw van Egyptische afkomst die professor literatuur was aan de universiteit van Jeruzalem en de Shimon Peres prijs heeft gewonnen en dit jaar is genomineerd voor de Nobel prijs voor de vrede :D. Ik schrijf emails voor haar, promoot IFLAC dmv de sociale media en moet de website naar het Nederlands vertalen. ’s Avonds ben ik Judith uit Leiden tegen gekomen in de dorms. Zij studeert en woont hier ook! Wist ik niet… en ze woont in hetzelfde appartement als Amanda, die ik leerde kennen in de zomer. Kleine wereld.
Maandag was het weer tijd voor school, gelukkig viel mijn middagles uit. Ik dacht, ik bel Shai, de neef van Oz die hier werkt even, kijken of hij koffie wil drinken. Uiteindelijk eindigden we in een restaurant in de uni en kocht hij een enorme berg lunch voor me, waar ik nog 2 dagen van heb gegeten. Hij heeft me ook uitgenodigd om een keer bij hem thuis te komen eten (met vrouw en kinderen). Aardig van hem. Amanda had met overgehaald om ’s avonds salsa te komen dansen. Er worden op de uni lessen gegeven. Ik vond het leuk om een keer te proberen, maar met mijn linkervoeten zie ik mezelf niet verder komen dan de basis klas…
Dinsdag was mijn eerste dag bij mijn stage. Ik moest dus met de bus naar het huis van mijn baas. Ik had gisteren al precies uitgezocht hoe ik er moest komen. Dus ik stap in, vraag de chauffeur of hij me kan vertellen wanneer ik eruit moet en hij schreeuwt ineens: nee, nee, niet deze bus! Ga weg! Neem bus 27. Dus ik stap uit en snap er niks van. Deze bus komt maar 1 keer in het uur! En bus 27 komt helemaal niet naar de universiteit (???). Het was 10.30 en ik moest er om 11.00 zijn. Dus ik belde een madrich, maar die kende de plek helemaal niet en kon me niet helpen. Dus ging ik naar het kantoor van de internationale studenten om hulp te vragen. Daar kwamen ze erachter dat het adres dat ik had niet overeenkwam met de bushalte die mijn baas me had gegeven :O Het was nu 11.00 en ik besloot de vader van Oz te bellen, die met zijn auto in Haifa werkt. Die kon met nu niet brengen, maar hij stuurde een collega op me af. Deze collega heeft me uiteindelijk naar het juiste adres gebracht. Ik was er om 12.00 precies. Ada Aharoni: haha, ik heb per ongeluk de bushalte van mijn vorige woning gezegd. Ik heb met haar en een andere collega gewerkt tot 5 uur. ’s Avonds was het de verjaardag van Derek en Anna (iedereen hier is jarig in maart!) en dat werd gevierd in een bar.
Woensdag had ik de hele dag lessen. ’s Middags heb ik een pakketje gekregen van mijn ouders voor mijn verjaardag. Nouja, pakketje, het was een enorme doos! Hij was al opengescheurd door de douane en de pot pindakaas die erin zat was compleet gebroken. Alles in de doos ruikt nu naar calve pindakaas. ’s Avonds was er een feest voor het begin van het semester in de universiteit. Er was bier, pizza en een dj, best ok dus. Het was voor de internationale studenten en voor de Israëlis en ik heb met een hoop mensen gepraat en gedanst.
Donderdag had ik gelukkig maar 2 lessen, want ik moest nodig bijslapen. ’s Middags heb ik mijn kamer schoongemaakt. Ik voel groepsdruk in mijn appartement wat betreft schoonmaken, want die Arabische meisjes lijken elke dag alles schoon te maken! Ik heb ook de was gedaan en ben daarna met de bus naar Usha gegaan voor een ontspannen weekend. Onderweg ben ik een vrijwilliger tegengekomen uit Ramat Yochanan, naast Usha. Hij kwam uit Zweden en is net naar Israel verhuisd. Hij heeft me uitgenodigd om morgen avond naar de pub in Ramat Yochanan te gaan. Jullie horen daarover meer volgende week!
