Trappen, Basketbalspelers en Make-up
Door: Danni
Blijf op de hoogte en volg Daantje
13 November 2013 | Israel, Haifa
Op maandag was het koffietijd met mijn klasgenootjes Hebreeuws, het is altijd erg gezellig met de Italianen en Brad. ’s Avonds heb ik gewerkt in de bar; maandag avonden zijn nu van mij. Ik houd van de maandag avond, omdat het dan zumba en salsa avond is. Ik heb mijn hand nog verbrand aan de pizza oven waarna ik uit gewoonte mijn vader in Nederland opbelde wat te doen. Gelukkig zie je er nu niks meer van.
Op dinsdagen hoef ik vanaf nu niet meer op te passen. De kinderen lopen achter met hun Hebreeuws en krijgen gratis extra lessen op school op dinsdag. Dat betekend dat ik de hele dinsdag middag vrij heb. Ynon had me uitgenodigd om mee te gaan naar Massada street. Daar hebben we falafel gegeten en gebabbeld over iedereen die in de bar komt onder het genot van een waterpijp en een biertje, natuurlijk op het terrasje in de zon. Op de weg terug ben ik van de trap gevallen in de metronit. Lekker genant, mijn knie is een klein beetje blauw verder is alles goed. Ik zei tegen Oz: ik ben van de trap gevallen. En in plaats van: oh nee, alles goed? of: heb je pijn? zegt hij: welke trap? (Huh?)
Woensdag is mijn drukste dag, met 2 colleges en vrijwilligerswerk in de stad. Ik ging er weer naartoe met Brandon en daar was Chava verrast ons te zien. Blijkbaar waren de anderen deze week niet op komen dagen. Ze had niet echt iets te doen voor ons, dus wees ze ons naar 1 boekenkast in een hoekje. Ze wilde alle boeken in een andere taal dan Hebreeuws eruit hebben. Daarnaast hebben we na het dinner de tafels afgeruimd en dat was het alweer.
Op donderdag had ik mijn eerste weekend in 2 maanden voor mezelf! Maartje kwam meteen naar Haifa toe en samen met Shai, zijn neef, Arium en een Duitser waarvan ik zijn naam vergeten ben zijn we naar de club Newtone gegaan, waar we de hele avond hebben gedanst. Opeens kwam er een groep enorm grote mannen binnen, maar weet ik veel wie dat zijn. Iedereen in de club keek naar ze en sommigen liepen op ze af voor een handtekening. Blijkbaar was het het Macabi Haifa Basketbal team. Op een of andere manier lukte het Shai en zijn neef Daniel om naast ze te gaan staan en dansen, zij vonden die basketbalspelers ook wel interessant. Totdat ik een tikje op mijn schouder voelde en het Ben Reis bleek te zijn (een van de spelers, op te zoeken op hun website) die wel interesse in mij had. Het was al laat, dus besloten we er maar vandoor te gaan. We hebben nog wat gesnackt en werden door Shai teruggereden naar de universiteit.
Op vrijdagmorgen hebben Maartje en ik ontbeten bij café café, waarna ik naar Usha ging en zij een vriend opzocht in Haifa. Ik had voor oma’s verjaardag een ballon en bonbons meegenomen. Ze heeft de ballon vastgemaakt aan haar stoel. Ik heb het meest van de tijd huiswerk gemaakt (dat moet ook gebeuren!). Op zaterdag avond heb ik Maartje en Gil opgezocht in Haifa. We hadden sushi besteld en een fles wijn geopend. Een succesvolle avond dus. Behalve dan dat egged weer roet in het eten gooide. Ik wilde de laatste bus naar de universiteit nemen om 12 uur, maar die kwam helemaal niet opdagen. Dus moest ik eerst naar Carmel Center lopen en toen een taxi nemen. Rond half 2 was ik thuis.
Zondagochtend was het tijd om uit te slapen, te wassen en op te passen. Terwijl ik de keuken opruimde had een van de kinderen de make-up van zijn moeder gevonden en al begonnen met het verven van zijn gezicht. Ik stopte hem net op tijd, voordat hij de kans had om de nagellak te openen. Ik moest hem in 10 minuten wassen, want ik moest hem naar schaakles brengen. ’s Avonds stond ik weer achter de bar en daar kwam Brandon langs die vertelde over zijn plannen voor Jordanië deze week. Het klonk erg leuk, dus zei ik: Ik ben jaloers! En toen nodigde hij me uit om mee te gaan. Bij deze vertrek ik woensdag naar Jordanië en kom ik zaterdag weer terug.
Op dinsdagen hoef ik vanaf nu niet meer op te passen. De kinderen lopen achter met hun Hebreeuws en krijgen gratis extra lessen op school op dinsdag. Dat betekend dat ik de hele dinsdag middag vrij heb. Ynon had me uitgenodigd om mee te gaan naar Massada street. Daar hebben we falafel gegeten en gebabbeld over iedereen die in de bar komt onder het genot van een waterpijp en een biertje, natuurlijk op het terrasje in de zon. Op de weg terug ben ik van de trap gevallen in de metronit. Lekker genant, mijn knie is een klein beetje blauw verder is alles goed. Ik zei tegen Oz: ik ben van de trap gevallen. En in plaats van: oh nee, alles goed? of: heb je pijn? zegt hij: welke trap? (Huh?)
Woensdag is mijn drukste dag, met 2 colleges en vrijwilligerswerk in de stad. Ik ging er weer naartoe met Brandon en daar was Chava verrast ons te zien. Blijkbaar waren de anderen deze week niet op komen dagen. Ze had niet echt iets te doen voor ons, dus wees ze ons naar 1 boekenkast in een hoekje. Ze wilde alle boeken in een andere taal dan Hebreeuws eruit hebben. Daarnaast hebben we na het dinner de tafels afgeruimd en dat was het alweer.
Op donderdag had ik mijn eerste weekend in 2 maanden voor mezelf! Maartje kwam meteen naar Haifa toe en samen met Shai, zijn neef, Arium en een Duitser waarvan ik zijn naam vergeten ben zijn we naar de club Newtone gegaan, waar we de hele avond hebben gedanst. Opeens kwam er een groep enorm grote mannen binnen, maar weet ik veel wie dat zijn. Iedereen in de club keek naar ze en sommigen liepen op ze af voor een handtekening. Blijkbaar was het het Macabi Haifa Basketbal team. Op een of andere manier lukte het Shai en zijn neef Daniel om naast ze te gaan staan en dansen, zij vonden die basketbalspelers ook wel interessant. Totdat ik een tikje op mijn schouder voelde en het Ben Reis bleek te zijn (een van de spelers, op te zoeken op hun website) die wel interesse in mij had. Het was al laat, dus besloten we er maar vandoor te gaan. We hebben nog wat gesnackt en werden door Shai teruggereden naar de universiteit.
Op vrijdagmorgen hebben Maartje en ik ontbeten bij café café, waarna ik naar Usha ging en zij een vriend opzocht in Haifa. Ik had voor oma’s verjaardag een ballon en bonbons meegenomen. Ze heeft de ballon vastgemaakt aan haar stoel. Ik heb het meest van de tijd huiswerk gemaakt (dat moet ook gebeuren!). Op zaterdag avond heb ik Maartje en Gil opgezocht in Haifa. We hadden sushi besteld en een fles wijn geopend. Een succesvolle avond dus. Behalve dan dat egged weer roet in het eten gooide. Ik wilde de laatste bus naar de universiteit nemen om 12 uur, maar die kwam helemaal niet opdagen. Dus moest ik eerst naar Carmel Center lopen en toen een taxi nemen. Rond half 2 was ik thuis.
Zondagochtend was het tijd om uit te slapen, te wassen en op te passen. Terwijl ik de keuken opruimde had een van de kinderen de make-up van zijn moeder gevonden en al begonnen met het verven van zijn gezicht. Ik stopte hem net op tijd, voordat hij de kans had om de nagellak te openen. Ik moest hem in 10 minuten wassen, want ik moest hem naar schaakles brengen. ’s Avonds stond ik weer achter de bar en daar kwam Brandon langs die vertelde over zijn plannen voor Jordanië deze week. Het klonk erg leuk, dus zei ik: Ik ben jaloers! En toen nodigde hij me uit om mee te gaan. Bij deze vertrek ik woensdag naar Jordanië en kom ik zaterdag weer terug.
