Vakantiegevoel

Naar het strand dus, op zaterdag. Dat moest met de taxi en dat is niet goedkoop op shabbat, maar het was het zeker waard. Volledig ingesmeerd met zonnebrandcreme en in mijn nieuwe badpak heb ik met Annina de hele middag op het strand gelegen. Alles ging perfect, totdat mijn badpak afzakte toen ik in de zee zwom. Aaah! Gelukkig zag Annina het optijd en knoopte ze het snel terug. Volgens mij zag niemand het... We hebben ook op het strand gelunchd; een klassieke pita met falafel en een ijskoffie. Volgens mij ben ik niet verbrand; pluspunt! Toen de shabbat voorbij was en de bussen weer reden was het tijd voor een nieuw bus-avontuur. We wilden eten bij de bahaituinen. Dat is een Arabische wijk met bijzondere gerechten, wat we allebei leuk vinden. We hebben elkaar niet voor niets leren kennen tijdens een cursus Arabisch. Ik vroeg de buschaffeur of hij daar heen ging, zegt hij nee. Vreemd. Hij roept: die bus voor mij moet je hebben! Dus wij rennen naar de volgende bus. Die blijkt inderdaad naar de bahaituinen te gaan. Maar na een paar minuten merk ik dat we de berg op rijden. Dat is niet goed! De plek waar wij heen wilden was aan de onderkant van de tuinen, niet de bovenkant! Ugh. Die andere bus was toch de juiste. We stapten uit de bus, liepen terug en namen de eerste bus. Het eten in de Arabische wijk was heerlijk. Weer wat nieuwe dingen geprobeerd en de traditionele kanafe. We vreesden een uur lang dat we de laatste bus terug naar de universiteit hadden gemist, maar dat bleek niet zo te zijn. De bus was gewoon een uurtje te laat. Only in Israel...

Annina vertrok zondag vroeg naar Jeruzalem en ik had een afspraak met de docent die de stages hier regelt. Hij was tevreden over mijn werk en gaf me de opdracht een paper te schrijven over peace education. Maandag avond was mijn laatste avond op de universiteit, tot september tenminste. Ik heb samen met mijn huisgenoten gegeten, veel en lekker eten was het. Ik was er bijna in gestikt toen mijn 20-jarige huisgenoot ineens zei dat ze al een tijdje verloofd is en een trouwjurk aan het uitzoeken is. Het was erg gezellig, ik ga de meiden missen.
Dinsdag was het tijd om alles in te pakken en mijn kamer schoon te maken. 's Middags heb ik nog even met Ynon rondgehangen en 's Avonds kwam Chen mij, mijn 3 koffers, een doos, een ventilator, een rug- en laptoptas en een camping tas met de auto ophalen. Hij bracht me naar Usha, waar ik komende maand zit.

Mijn opa en oma zijn blij dat ik er ben en ik geniet van het eten van mijn oma. Ik heb al mijn spullen een plekje kunnen geven in mijn kamer en posters opgehangen, het voelt als mijn eigen kamer. Ik heb vervolgens twee dagen lang achter mijn computer gezeten en gelukkig één van mijn 3 papers af kunnen maken, voordat Oz thuiskwam in het weekend. Het was een beetje een saai weekend. We zijn even naar het strand geweest en even naar Naharia. Zegt hij opeens op vrijdag avond, ja, dus uhm, morgen avond heb ik een feest. Oh leuk, zeg ik, waar gaan we naartoe? Blijkt het een feest van zijn eenheid te zijn, verboden voor vrouwen. Heel fijn. Net alsof hij die kinderen nog niet genoeg ziet. Maar goed, fijn voor hem.

Vanaf zondag tot nu ben ik hard aan het werk geweest om mijn deadlines van deze en volgende week te halen. Met een paar pauzes tussendoor met Downton Abbey, ja oma, mam en Maartje, ik ben er eindelijk aan begonnen. Heerlijke serie. Ik heb ook met mijn oma hier boodschappen gedaan in Kiryat Ata en ik heb zelfs gekookt. Alleen voor mezelf. Mijn opa en oma zouden, als ze Nederlands spraken, zeggen: wat de boer niet kent dat eet hij niet.

Ik zal ook even een korte update geven over mijn zomerplannen, zodat niemand in de war raakt van mijn facebook updates:
1-4 Juli feest in Tel Aviv met Stuart
6-19 Juli verhuizing naar Jeruzalem om in de dierentuin te werken
21 Juli-5 Aug ouder + broertje op bezoek
Sept terug naar de universiteit in Haifa