Wereldreiziger

Woensdag vroeg naar Beit Saida. Terwijl we langs het meer reden om 5.45 zagen we de zon opkomen en die gaf alles mooie kleuren. Iedereen groef op dezelfde plek als gisteren. Ik dook mijn pit weer in met Octavio en Mike, wat erg gezellig was. Dit keer werden we ook geholpen door Fin(egan), 8-jarig zoontje van de tekenares van de opgravingen. Hij had ontzettend veel energie en hakte flink in op alle stenen met zijn persoonlijke pikhouweel. Ik vond een aantal grote potschreven bij elkaar in de muur, maar die kon ik er niet uitkrijgen, vanwege de stenen erbovenop. Als we die verwijderen, komt er een hoop zand en stenen van een vorige opgraving naar beneden. Dat was blijkbaar het einde van de heuvel 10 jaar geleden :P. Ik vond bewijs dat de stad in vlammen is opgegaan in die tijd, door een verkoold stuk hout te vinden. Was ik blij met mijn houtskool, werd er in de Romeinse pit een gouden munt gevonden uit de tijd van Herodus. Awesomeness!

Na de lunch in de kibbutz heb ik snel gedoucht en mijn spullen gepakt, want ik moest terug naar Yagur vandaag, vanwege de test van morgen. Ben ik zenuwachtig? Ja, toch wel… Ik miste de bus op 2 minuten en had 40 minuten moeten wachten als ik niet de shiroet had gespot die naar Haifa ging. Die gaat 2 keer zo snel en is ook nog eens half zo goedkoop. Hij bracht me naar Mifrats waar Oz me ontmoette. Hij liep lachend naar me toe en ik merkte meteen dat zijn beugel eruit was! Hij was hartstikke gelukkig dat hij er eindelijk vanaf was. Daarvoor was hij in Haifa, wat goed uitkwam, want nu kon hij me helpen met mijn huiswerk tijdens het drinken van een ijskoffie in cafécafé, mijn favoriete koffiehuis. Hij ging ook met me mee naar Usha om wat spullen op de halen die ik nodig had voor een andere week tijdens de opgravingen. Daar aten we met opa en oma en Chen kon Oz naar het busstation rijden en mij naar Yagur. Daar heb ik geprobeerd zo veel mogelijk mensen te ontwijken, zodat ik gewoon naar bed kon en kon slapen.