Van hier naar daar

Donderdag was alweer mijn laatste werkdag in de dierentuin. Iedereen zei dat ik in de winter zeker terug moest komen om nog een keer te helpen. Ik werkte met Flori, die het Nederlands spreken gaat missen. Ze kocht nog een ijsje voor me. Na het werk heb ik Rushdie geholpen met het voeren van de giraffen, zoals hij vorige week had beloofd. Best lastig, want giraffen zijn erg lang! Ik zette de emmer op mijn hoofd, zodat ze erbij konden. De neushoorn kwam ook even kijken. Ik mocht hem van Rushdie aaien en zijn hoorn aanraken: cool! Oz had me al vroeg in de morgen gebeld dat hij vandaag niet naar huis mocht, pas morgen kon hij weg van de basis. Fijn… Gelukkig was Annina van plan om naar Jeruzalem te komen voor het weekend. Ik vertelde haar dat ze haar hostel maar moest afbellen, omdat zij en haar vriendin bij mij konden verblijven. We zijn heerlijk uit eten geweest en zijn ’s avonds met Neta naar een rave party gegaan. Een speciale bus bracht ons naar een afgelegen industriegebied, waar het feest plaatsvond in een lege fabriek. Het feest was ter eren van het einde van het jaar voor studenten van de kunstacademie. Er stonden podia verspreid in de ruimte waar optredens gegeven werden. Een fotograaf maakte foto’s van zwangere bruiden en op een andere podium bouwde een meisje een toren van komkommers waar ze stukken uit beet en het publiek in spuugde. Halverwege de avond vond iemand de brandslang, waarna iedereen zeiknat was. Het was bizar, maar leuk.

Vrijdagochtend vertrokken Annina en Caroline omdat ze aan een tour gingen deelnemen en Oz kwam om 9 uur ’s ochtends binnenvallen. We hebben fish&chips geluncht (1e keer voor hem, dacht ik?) Daarna gingen we naar een rave/straatfeest in het centrum van Jeruzalem en daar ontmoetten we mijn neef Daniel. Na volledig verhit te zijn van het dansen in de zon in de menigte wandelden Oz en ik nog wat rond door de stad en zijn we uit eten geweest. Op zaterdag hebben we met z’n tweeën geprobeerd een hele watermeloen op te eten. Dat is niet helemaal gelukt. ’s Avonds zijn we terug naar het huis van Oz gereisd met de bus. Die bus misten we zelfs bijna, omdat het busstation zijn deuren niet opent voor het einde van de shabbat. Zondags hadden we geen auto, de ouders van Oz werken hard door, dus hebben we thuis gezeten. ’s Avonds was het dan zover: Karin, Amit en Shai zouden aankomen in Usha. Oz en ik gingen er rond 7 uur heen. Het was leuk om iedereen weer te zien en we hebben de hele avond bijgekletst.

Maandag was een relax dagje in de kibbutz met de familie. Om 5 uur waren we welkom bij de Adani’s; time to meet the parents! De moeder van Oz had een hoop nootjes, fruit en cake op de tafel gezet. Het bezoek bestond vooral uit geforceerde gesprekken en Shai begreep er de ballen niet van (alles was in het Hebreeuws) maar volgens mij kunnen de ouders het wel met elkaar vinden. Ik bleef bij Oz thuis. Hij heeft deze week ook vrij. We hebben pizza gegeten en ijsyoghurt in Naharia op het strand. Dinsdag zijn we met het broertje van Oz naar het strand geweest. Ik en Oz gingen ’s middags samen naar Akko waar we Karin, Amit en Shai ontmoetten. Daar was helaas niet meer zo veel te doen. Oz vertrok en met de rest ben ik naar Haifa gegaan waar we in mijn favoriete restaurant hebben gegeten: Fattoush, naast de Bahai tuinen. Lekker quality time met het gezin. Oz belde op de weg terug of ik en Shai met hem en Shai uit wilden. Hij kwam ons ophalen uit de kibbutz en we gingen naar ‘de bibliotheek’ in Haifa. We brachten een van de Shai’s naar Usha en de andere Shai ook naar huis.

Woensdag kwam Amit me om 12 uur ophalen bij Oz. Ik probeerde mijn tijd goed te verdelen! Oz moest om 5 uur bij de tandarts zijn in Haifa en kwam me daarna weer ophalen naar zijn huis. Donderdag ochtend vertrokken we weer samen naar Akko, waar mijn familie ook was. We hebben samen alle attracties in de oude stad gezien: badhuis, tunnels, museum, etc. Het was erg warm, maar wel de moeite waard. Oz vertrok toen naar huis, hij moest inpakken en zich voorbereiden op de bruiloft van iemand van zijn eenheid. Daar ging hij ’s avonds naartoe en vrijdag moest hij alweer terug op de basis zijn. Ik ging met Shai en mijn ouders door naar het strand van Naharia waar we lekker hebben geluncht. De eindbestemming was Rosh haNikra, waar we de witte grotten hebben gezien en een golfkarretje hebben gehuurd waarmee Shai over de weg langs het strand heeft gecrost. Karin heeft er nog een goed daad verricht: een reli meisje was met haar fiets gevallen, omdat haar lange rok vast kwam te zitten in de ketting. Ze had geen idee hoe ze hem weer los moest krijgen en Nederlanders weten dat met fietsen natuurlijk wel. Ze zei bedankt en ging er weer vandoor. We hebben bij oma thuis avond gegeten.