Tel Aviv of Rio?

Maandag hadden Yaniv en ik gepland om naar het strand te gaan, met zijn auto. De golven waren enorm hoog en ik werd bijna de zee ingetrokken door de stroming. Geen wonder dat er verder niemand op het strand was. Daarna moesten er nog boodschapjes gedaan worden en s avonds gewerkt. Genevieve wilde ook naar het strand, vertelde ze me in de bar. Dus zijn we op dinsdag met z’n tweeën weer naar hof hacarmel geweest. Dit keer was ik maar niet het water ingegaan…

Woensdag was er niet veel te doen, omdat het weer een feestdag was (verrassing). Dit keer sukkot. Ik was niet echt uitgenodigd door mijn familie en ik wist ook niet dat ze wat zouden gaan doen, dus toen ik ze ’s avonds belde om te kletsen, vroeg oma verbaasd: waar blijf je nou?! Maar toen was het natuurlijk al te laat, want als er een feestdag is, rijden er geen bussen. Ik heb dus met vrienden in de bar pizza gegeten voor de feestavond. Ook gezellig.

Donderdag ben ik op tijd opgestaan om mijn koffertje in te pakken. Ik was door Israela uitgenodigd om een weekendje mee te gaan naar Tel Aviv. Ik ging met de bus naar Afula, waar ik met Israela’s familie in hun sukka of hut heb gedineerd. Na het eten gingen we met haar auto naar Ramat Gan, waar ik twee van haar vrienden ontmoette bij wie we verbleven. Marcos heeft aliyah gemaakt vanuit Chille en Carmella vanuit Brazilië. Gelukkig konden we allemaal communiceren in het Hebreeuws. Donderdagavond zijn we naar het centrum van Tel Aviv gegaan, naar de bar Jessica. Daar draaiden ze alleen Zuid-Amerikaanse muziek en veel mensen daar kwamen uit die regio. En iedereen danste! Het was een erg vrolijke avond. Uiteindelijk gingen Israela en ik opzoek naar een midnight snack. Dat vonden we in een bar die bijna ging sluiten en waar verder niemand was. Tot er opeens, heel plotseling, twee jongens naar ons stonden. Ze waren een beetje awkward en bleven maar vragen stellen, terwijl ze niet echt luisterden naar onze antwoorden. Ik denk dat ze aan het oefenen waren met flirten ofzo en iemand ze had vertelt dat ze het zo en zo aan moesten pakken. Ik gaf al meteen aan dat ik een vriend heb, maar dat maakten ze niets uit. De jongen die met zij sprak vroeg: wat is het laatste boek dat je hebt gelezen? Dus ik denk, ow, leuk, deze heeft een beetje meer inhoud. Mijn antwoord: een boek van Etgar Kerret, een Israëlische schrijver, maar ik las het in het Engels. Wat lees jij? Meneer kijkt verrast, denkt na en antwoord: ik lees geen boeken, ik kijk alleen tv. Ik: ??? waarom vraag je mij dan wat ik lees? Hij lijkt opnieuw heel hard na te denken en zegt: omdat je me een nerd lijkt. Nou ja zeg! Ik vertelde het hele verhaal aan Oz en zijn eerste reactie was: hij heeft gelijk!

Vrijdag middag kregen we van Marcos een lekker ontbijtje en hebben we films gekeken van Braziliaanse festivals met een wijntje. We gingen dit keer al vroeg de stad in, rond 6 uur, omdat er een Spaanse band live optrad in een bar op het strand. Weet je wel Karin, die bar op het strand waar die leuke rode lampen staan? Daar dus. We zaten er in lage stoelen in het zand en leerden er nieuwe mensen kennen. Met een groepje gingen we na het optreden naar Mike’s Place, bekend om zijn Amerikaanse stijl en toeristen. Ik ging voor een cocktail. Volgens de serveerder was de Luisiana BullFrog het beste wat ze hadden. Het was knalblauw en mierenzoet, in een half liter glas. Dat was genoeg voor de rest van de avond. Ook daar was een band aan het spelen. Dat had Shai ook leuk gevonden: Foo fighters, Green Day, etc.

Zaterdag ochtend moest Israela weer terug naar huis, wat goed uitkwam, want als we vroeg in Haifa konden zijn, kon ik daar van haar auto in die van de ouders van Oz springen en vervolgens verder rijden naar de basis van Oz in de Goland. Zo gebeurde het dat ik van 11 tot 3 in de auto zat. Om Oz twee uurtjes te kunnen zien. Beter dan niets zal ik maar zeggen. Op de weg terug naar huis had de vader van Oz aangeboden om bij hen thuis te overnachten, in plaats van helemaal terug naar Haifa te reizen. Dat deed ik dus graag. Ik heb er samen met ze gegeten en met Shir tv gekeken. Op zondag om 7.30 in de morgen heeft de vader van Oz me meegenomen naar Haifa onderweg naar zijn werk. Thuis ben ik meteen mijn bed weer ingekropen en er niet uitgekomen tot 2 uur s middags. Ik moest nodig bijtanken, zeker omdat er s avonds een verjaardagsfeest werd gehouden in de bar. Het was er druk. Er werden constant meer drinken en pizza’s besteld en ik kreeg van alleen de mensen van het feest al 50 shekel tip. Een goede avond dus.