Een nieuw avontuur
Door: Danni
Blijf op de hoogte en volg Daantje
29 Oktober 2013 | Israel, Haifa
Ik leef nog! En ik ben jullie ook nog niet vergeten! Ik houd jullie allen goed in de gaten via facebook, whatsapp, belletjes, mails en ook het nieuws. Zo weet ik dat de Pietitie jullie bezig houdt en dat Hotel Vught vandaag een zeer gevaarlijke plek was. Helaas kon ik jullie niet zo goed op de hoogte houden over wat mij bezig houdt. Internet in mijn bunkerkamertje is namelijk problematisch en ik heb nu 2 baantjes naast mijn studie en Oz komt al 2 maanden lang elk weekend naar huis. Nu is het weer echt tijd om de afgelopen weken voor jullie (en voor mij later) samen te vatten.
Op maandag 23 september (auch) heb ik alleen in de bar gewerkt, dat vind het het leukst, want als je baas ook een vriend is is dat soms wel eens lastig. Op woensdag was het de laatste dag van Sukkot (dat is de laatste Joodse feestdag tot december gelukkig) én ook de verjaardag van de kibbutz. Al weer 76 jaar, net als opa. De eetzaal is niet meer van de kibbutz, dus aten we met de hele kibbutz op het grasveld naast de eetzaal. Iedereen had wat eten meegenomen. Er kwam een zanger die Israëlische klassiekers zong en steeds mensen het podium optrok om mee te krijsen. In het weekend ben ik met Oz een dagje naar de Golan geweest waar we langs het water naar een waterval hebben gewandeld. Bij het oversteken van de rivier ben ik keihard uitgegleden op de stenen en mijn elleboog doet nog steeds pijn. Oz vond het erg grappig. Op zaterdag gingen we ook een hele dag erop uit, naar Zichron Yakov. Dat is een dorpje vlakbij Haifa wat een beetje doet denken aan een Frans dorpje. De hoofdstraat ligt op een heuvel en er zijn alleen boetiekjes (dus geen H&M ofzo). Blijkbaar hebben ze er ook een Hobbit Bar, waar de decoraties zo uit de film lijken te komen.
De week die volgde was mijn laatste vakantieweek. Jaja, die was begonnen in juni dus dat was maar goed ook. Ik ben van mijn dubbele kamer met airco terug verhuisd naar mijn bunkerkamertjes van vorig semester, waar precies dezelfde meiden ook zitten. Het voelt dus als thuis. Daarnaast heb ik in mijn laatste week tv gekeken met Yaniv, gewerkt in de bar en opgepast. Op zondag 6 oktober kwamen de eerste internationale studenten aan op de universiteit en op maandag volgden de Israëliërs. Een begin van een nieuw avontuur!
Op maandag 23 september (auch) heb ik alleen in de bar gewerkt, dat vind het het leukst, want als je baas ook een vriend is is dat soms wel eens lastig. Op woensdag was het de laatste dag van Sukkot (dat is de laatste Joodse feestdag tot december gelukkig) én ook de verjaardag van de kibbutz. Al weer 76 jaar, net als opa. De eetzaal is niet meer van de kibbutz, dus aten we met de hele kibbutz op het grasveld naast de eetzaal. Iedereen had wat eten meegenomen. Er kwam een zanger die Israëlische klassiekers zong en steeds mensen het podium optrok om mee te krijsen. In het weekend ben ik met Oz een dagje naar de Golan geweest waar we langs het water naar een waterval hebben gewandeld. Bij het oversteken van de rivier ben ik keihard uitgegleden op de stenen en mijn elleboog doet nog steeds pijn. Oz vond het erg grappig. Op zaterdag gingen we ook een hele dag erop uit, naar Zichron Yakov. Dat is een dorpje vlakbij Haifa wat een beetje doet denken aan een Frans dorpje. De hoofdstraat ligt op een heuvel en er zijn alleen boetiekjes (dus geen H&M ofzo). Blijkbaar hebben ze er ook een Hobbit Bar, waar de decoraties zo uit de film lijken te komen.
De week die volgde was mijn laatste vakantieweek. Jaja, die was begonnen in juni dus dat was maar goed ook. Ik ben van mijn dubbele kamer met airco terug verhuisd naar mijn bunkerkamertjes van vorig semester, waar precies dezelfde meiden ook zitten. Het voelt dus als thuis. Daarnaast heb ik in mijn laatste week tv gekeken met Yaniv, gewerkt in de bar en opgepast. Op zondag 6 oktober kwamen de eerste internationale studenten aan op de universiteit en op maandag volgden de Israëliërs. Een begin van een nieuw avontuur!
