One hundred and eieieieithy

Ik haat geen maandagen meer... het is nu de zondag geworden. Half 7 opstaan is gewoon ongezond. Maar daardoor zijn we wel net op tijd de klas in geslenterd. Iedereen was er brak, terwijl wij juist goed uitgerust waren. Dany (een jongen uit mijn klas) kwam zelfs helemaal niet opdagen. Iedereen was heel beniewd naar de uitslag van de test. Onze mora (lerares) zegt elke dag dat ze van ons houd en nu zelfs heel veel, omdat we het allemaal hee goed gedaan hadden. Er was iemand in mijn klas met 100 punten (van de 100!). En ik had er... tadada... 98! :D Dus ik ben nu heel blij met mezelfs.

Ik ging na de les naar mijn kamer op weer uit te pakken en mijn bed op te maken, dus had ik tegen Laura en Shira gezegd dat ik niet mee de stad inging om een koffie te halen. Toen ik klaar was (2 uur later) waren ze nog niet terug dus heb ik een filmpje gekeken. Daarna (2 uur later) waren ze nog niet terug en begon ik me te vervelen. Andere mensen waren onbereikbaar dus vroeg ik of ze binnenkort nog terugkwamen. 'we're just grabbing a bite and be back soon'. Weer 2 uur later (letterlijk!) waren ze nog niet terug :(. Ik ben naar de Moadon gegaan om de israeli movie te zien en toen deze net begon, kwamen ze binnen. Ze voelden zich een beetje schuldig, maar hadden een geweldig restaurant gevonden onderweg. Volgende keer ga ik wel meteen mee!

De film was weer goed, ondanks het feit dat de dvd speler alles groen had gemaakt. Een beetje zielig, maar ook grappig (typisch Israelisch?). Na de film hebben we buiten nog even rond gehangen en met iedereen gekletst. Het was dus een relaxed dagje.